Ronde 743
van de Onafhankelijke Radioamateurs Brabant “ORB” 03-06-2020
* Goedenavond zend, en luisteramateurs,
U
kijkt weer naar de woensdagavond ronde.
En
wij proberen u, zoals bij elke ronde weer wat nieuws te brengen.
Elke
éérste dinsdag van de maand is er een
“besloten”
bijeenkomst van de vriendenkring.
Deze
worden gehouden in het scoutinggebouw van Rey de Carle,
Bladelstraat
2 in de wijk Reeshof te Tilburg.
Op
deze avonden is onze QSL manager aanwezig.
De
bijeenkomsten hebben een vriendschappelijk karakter, waar we
Ervaringen
kunnen uitwisselen, gewoon gezellig bij elkaar kunnen zijn.
Wat
bijkletsen, met af toe een lezing.
En….
Dat
willen we graag zo houden
Onze
rondeleider is
Johan
PD2JCW
*Vrees
voor diep zonnevlekken minimum.
Frank
Webmaster PI4RAZ
Geplaatst
op19 mei 2020.
Forbes magazine meldt dat een diep ‘Zonnevlekken Minimum’ wordt gevreesd,
aangezien
het jaar 2020 nu al een record aantal van 100 dagen zonder zonnevlekken telt.
Jamie
Carter schrijft:
Terwijl
wij op aarde aan coronavirus lijden, heeft onze ster – de zon – een geheel
eigen lock-down.
Spaceweather.com meldt dat er in 2020 al 100 dagen zijn geweest
dat
onze zon nul zonnevlekken heeft vertoond.
Dat
maakt 2020 het tweede opeenvolgende jaar met een recordaantal lage zonnevlekken
Zitten
we dus in een eeuwige zonneschijn van de zonnevlek loze soort?
Lees
het hele verhaal op:
https://www.forbes.com/sites/jamiecartereurope/2020/05/12/the-sun-is-asleep-
deep-solar-minimum-feared-as-2020-sees-record-setting-100-day-slump/
https://www.pi4raz.nl/
Edmond PA3E
*Australië
dichter bij 60M.
Frank
Webmaster PI4RAZ.
Geplaatst
op20 mei 2020.
Het WIA (Wireless Institute of Australia) meldt dat de ACMA (Australische AT -red.)
een openbare raadpleging heeft uitgebracht met de titel
“Mogelijk
gebruik van de 5351,5–5366,5 kHz-band door radio amateurs”
Met dat op de ACMA-website geplaatste verzoek om daar commentaar op te leveren,
zoekt
de ACMA momenteel feedback over amateurtoegang tot de 5 MHz-band in Australië.
Dit is uitstekend nieuws van onze vrienden bij ACMA,
gezien het aantal amateurs dat wereldwijd op jacht zal gaan naar Australië
voor
een QSO op 60m, maar met 15W EIRP zal die DX een uitdaging zijn.
Het is ook een uitstekende bandkeuze voor algemene experimenten met laag vermogen
met
b.v. nieuwe digitale modi zoals WSPR, FT8 enz.
En voor intercontinentale communicatie in Australië en hun naaste buren
wanneer 80m en 40m mogelijk ongeschikt zijn, is 60m de betere oplossing,
vooral
voor outback en externe noodcommunicatie.
Nog
even geduld: wellicht binnenkort Australië op 60m.
https://www.pi4raz.nl/
Edmond PA3E
*Marine-zendstation
verdwijnt uit Ouddorp .
Frank
Webmaster PI4RAZ.
25
mei 2020.
Na jarenlange onduidelijkheid over de positie van het
Marine-zendstation
in de Westduinen in Ouddorp is er nu een definitief antwoord.
Uiterlijk
in 2020 verdwijnt het station op deze locatie.
Tot genoemde termijn blijft het station volledig operationeel in gebruik
en
zullen er ook noodzakelijke onderhoudswerkzaamheden worden uitgevoerd.
Dit heeft het Ministerie van Defensie meegedeeld aan het gemeentebestuur
van Goeree-Overflakkee, naar aanleiding van eerdere vraagstelling
over
dit onderwerp door de raadsfractie VKGO.
Het Marine-zendstation in Ouddorp is het grootste korte golf zendstation van Defensie
voor het verzorgen van radioverbindingen met marineschepen,
zowel
voor Nationale- als NATO eenheden.
Het Ministerie van Defensie heeft in 2012 het korte golf zendstation
“Flevo”
in Zeewolde aangekocht.
Dit zendstation was tot eind 2007 in gebruik als korte golf zendstation
voor
Radio Nederland Wereldomroep.
Het zendstation wordt nu door Defensie heringericht als korte golf zendstation
en
gaat daarmee de taak van het Marine-zendstation in Ouddorp overnemen.
Beveiligd
Als gevolg van een gerechtelijke uitspraak moet het Ministerie van Defensie
in
2020 de locatie in de Westduinen te Ouddorp hebben verlaten.
Defensie heeft de intentie en streeft er naar om deze termijn daadwerkelijk te realiser
en
en dan ook geheel weg te zijn uit de Westduinen.
Het zendstation dateert uit 1949 en beschikt over een ondergronds zendstation
en een uitgebreid bovengronds antennepark in het natuurgebied Westduinen
dat
in beheer is bij het Zuid-Hollands Landschap.
De
toegang tot het zendstation is via de Klarebeekweg.
Er
is tot nu toe nauwelijks enige informatie over de exacte functie van het
zendstation naar buiten gebracht.
Het
complex is stevig beveiligd en 24/7 bemand.
https://www.pi4raz.nl/
Edmond PA3E
*
OT75VED – Victory in Europe Day
Frank
Webmaster PI4RAZ.
26
mei 2020.
De UBA radioclub uit het Belgische Durnal komt met een speciale call in de lucht
om
het einde van de tweede wereldoorlog te herdenken.
“Onze gedachten gaan uit naar alle soldaten
die ons bevrijdt hebben maar ook de mensen op de achtergrond,
degenen uit het actieve en passieve verzet en alle burgers
en gedeporteerden die door de nazi’s vermoord zijn
en
hun leven gegeven hebben voor onze vrijheid.
We willen ook denken aan de soldaten en aan de burgers
van
het voormalige noodkamp die ook een zware prijs hebben betaald in deze oorlog.
Deze
speciale roepnaam eindigt op 7 juni.”
Men
zal actief zijn in CW, SSB en digitale modes.
Er
is een special award te verdienen onder de volgende voorwaarden:
Brons
: 3 QSO’s (No dupes)
Zilver
: 5 QSO’s (No dupes)
Goud
: 7 QSO’s (No dupes)
De
awards zullen beschikbaar gesteld worden na het eind van de activatie (dus na 7
juni).
Je
ontvangt dan een pdf bestand met al je awards.
Klik
HIER om je award op te halen
NA
deze periode zodra alle logs van de operators verzameld zijn.
De
operators zijn:
ON3AT / ON3NR / ON3ZZT / ON4ANV / ON4BEN / ON4DG / ON4EM /
ON4LBI
/ ON5GB / ON5KDX / ON5OO / ON7BH / ON7ET / ON7ZB / ON8MG.
Kaarten via het bureau hebben de voorkeur, maar wil je om een of andere reden
toch
direct sturen, stuur deze dan naar de QSL Manager met de bijbehorende IRC’s of
2 USD.
QSL
manager JP. LENOIR – ON4LBI
CAMPAGNE
DU CHENE 15
B-5070
FOSSES-LA-VILLE
België
https://www.pi4raz.nl/
Edmond PA3E
*
Is de zuid-Atlantische magnetische afwijking zich aan het splitsen?
Frank
Webmaster PI4RAZ
27
mei 2020
Nieuwe gegevens van de Europese Swarm satellites laten zien
dat
er iets vreemds aan de hand is in het magnetische veld van de aarde.
De
Zuid-Atlantische anomalie lijkt zich in tweeën te splitsen.
‘De afgelopen tien jaar is er een nieuw, oostelijk minimum van de Zuid-Atlantische anomalie verschenen’,
zegt
Jürgen Matzka van het Duitse onderzoekscentrum voor geowetenschappen.
‘De
laatste jaren ontwikkelt het zich heel sterk.’
Hierboven:
De ontwikkeling van de Zuid-Atlantische magnetische afwijking van 2014 tot 2020.
De Zuid-Atlantische anomalie is een zwakke plek in het magnetische veld van de aarde,
ongeveer
gecentreerd aan de Atlantische kant van Zuid-Amerika.
De
afwijking is ontdekt in 1958 en groeit en verschuift al decennia.
De meest recente gegevens van Swarm tonen
een
nieuwe zwakke plek net buiten de zuidpunt van Afrika.
zijn
om deze ontwikkeling te onderzoeken’, zegt Matzka.
Swarm, gelanceerd in november 2013, is een constellatie van 3 identieke satellieten
die
in formatie rond de aarde vliegen.
Ze zijn uitgerust met magnetometers, stertrackers en andere instrumenten,
waarmee de satellieten prachtig gedetailleerde 3D-metingen
van
het aardmagnetische veld kunnen uitvoeren.
De mogelijke splitsing van de anomalie is slechts een van de vele
belangrijke
bevindingen van de missie.
Terwijl de Zuid-Atlantische anomalie is verzwakt,
is de binnenste Van Allen-gordel daarbinnen terechtgekomen,
waardoor deeltjes met hoge energie (vooral protonen)
binnen
200 km van het aardoppervlak kunnen komen.
Dit vormt maar een kleine bedreiging voor mensen op de grond,
maar
ruimtevaartuigen hebben minder geluk.
Wanneer satellieten door de anomalie vliegen,
worden
ze blootgesteld aan relatief sterke straling.
Boordcomputers kunnen opnieuw opstarten en digitale camera’s
kunnen
vage beelden geven door strepen van geladen deeltjes die er doorheen vliegen.
Het ISS heeft extra bescherming om dit probleem aan te pakken,
en de Hubble-ruimtetelescoop neemt niet eens de moeite
om
waarnemingen te doen wanneer deze zich in de anomalie bevindt.
Als de Zuid-Atlantische anomalie zich uiteindelijk in twee cellen splitst,
zullen
satellietmissieplanners te maken krijgen met een nieuwe zone met hoge straling.
De
splitsing is echter meer dan alleen hinderlijk.
Het
kan aanwijzingen geven over de oorsprong van de anomalie zelf.
Het magnetische veld van de aarde wordt gecreëerd door stromen
van
oververhit vloeibaar ijzer die ongeveer 3000 km onder onze voeten wervelen.
Veranderingen
“hierboven” kunnen onderzoekers vertellen wat er “daar beneden” gebeurt.
https://www.pi4raz.nl/
Edmond PA3E
*
Grace Murray Hopper (1906-1992)
De Amerikaanse wiskundige en computerpionier Grace Murray Hopper
werd
in december 1906 geboren
in New York als Grace
Brewster Murray.
Grace studeerde in 1928 af aan het Vassar College
en
vervolgde haar studie aan de Yale Universiteit.
Grace Murray Hopper begon haar loopbaan
als
wiskundedocent aan het Vassar
College.
In
1943 trad ze als luitenant toe tot de Amerikaanse marine.
Hopper werd ingedeeld bij een in de Harvard Universiteit
gestationeerde
eenheid waar zij werkte aan een van de eerste computers de Mark I.
De Mark I was feitelijk een enorm grote elektronische telmachine
en
een voorloper van de latere computer.
Na de Tweede Wereldoorlog werkte Grace Murray Hopper
als
burger aan de Harvard Universiteit, terwijl
ze reservist bleef bij de
marine.
Hopper bedacht de computerterm 'bug',
toen
de Mark I door een insect buiten
werking werd gesteld.
In 1949 trad Grace Murray Hopper in dienst bij de firma Eckert- Mauchly,
waar ze betrokken raakte bij de ontwikkeling van een compiler,
een
programma dat
programma-instructies omzet
in computercodes.
Later
werd dit bedrijf overgenomen door Remington Rand.
Remington
Rand werd in 1955 op haar beurt opgekocht door
Sperry Rand.
Voor dit laatste bedrijf realiseerde Grace Murray Hopper in 1957
de
Flow-Maric, het eerste programma in
de Engelse taal voor tekstverwerking.
Grace
Murray Hopper
was betrokken bij de
ontwikkeling van de Univac I en de computertaal Cobol.
Hopper
was op 79-jarige leeftijd de oudste
officier in actieve dienst.
Zij
ging pas in 1986 met pensioen.
Zij kreeg vele onderscheidingen voor haar baanbrekende vindingen
waaronder
de Nationale Medaille voor Technologie in 1991.
Grace
Murray Hopper
overleed in
januari 1992 in Arlington,
Virginia.
(TW)
PI4WNO Bulletin Edmond PA3E
*
De set mee op vakantie
De
vakantie periode is niet ver weg meer.
Nemen
we dan onze transceiver mee?
En
wat kunnen we er dan mee doen?
Voor wie regelmatig de transceiver mee neemt op vakantie
en
voor actieve DX-ers is dit artikeltje slechts een geheugen steuntje.
Je
kunt het dan rustig overslaan.
Voor
hen die voor het eerst een set mee willen nemen volgen een aantal
onderwerpen
die aandacht vragen.
1.
Wat willen we er mee?
- Contact houden met achterblijvers? Uiteraard beschikken
die ook over een geldige vergunning om op de radioamateurs
ter
beschikking gestelde frequentie banden te mogen werken.
Dan moet je wel vooraf een rooster maken met tijden en frequenties,
waar
je elkaar op kan ontmoeten.
Wil
je weten of de poes goed verzorgt wordt, gebruik daar dan je mobieltje voor.
Er
zijn maar weinig standaard vakantie plekken waar het mobieltje niet werk.
Wil
je blijven deelnemen aan jouw radiorondes?
Verzeker
je dan of de propagatie verwachtingen voor die periode en frequenties
redelijk
gunstig zijn.
2.
Welke afstanden kunnen we dan overbruggen.
Even
een korte opsomming van het mechanisme waarop radiogolven propageren.
- Voor afstanden tot circa 40 km in het vlakke land kunnen alle meter-banden gebruikt worden,
polarisatie niet belangrijk, maar wel voor beide stations gelijk.
Het
zijn direct-zicht verbindingen dus in de bergen kan dat een probleem geven.
In
populaire gebieden kan men soms gebruik maken van 2-meter en of 70 cm repeaters.
Op
enkele locaties in Hamnet te gebruiken.
Ook
de lage HF banden werken uitstekend op de korte afstand, vanwege de grondgolf
propagatie.
Die
mode werkt het best in de lage natte landen.
-
Voor afstanden meer dan 100 km moet men gebruik maken van reflectie van golven
tegen de ionosfeer.
In
de nacht is meestal de D-laag, op globaal 100 km hoogte, actief.
Daarmee
is de 160 meter en soms nog de 80 meter bruikbaar voor Europese afstanden.
De
ionisatie toestand van de diverse lagen, tot 500 km, is sterk afhankelijk van
zonneactiviteit,
klimaat, enz.
Via het internet, hier kan het mobieltje weer nuttig zijn,
zijn
propagatie verwachtingen voor diverse tijden en locaties op te vragen.
Zo kan van te voren een inschatting maken van de mogelijk-
en
onmogelijkheden van vooraf geplande skeds.
3.
Apparatuur
-
Is er een 230 volt aansluiting beschikbaar?
Zo
neen laat dan de 'nabrander' thuis.
En
realiseert u zich dan dat de energie tijdens het zenden betrokken moet worden
van een accu.
Rekening houdend met een piekstroom tijdens zenden van 20 tot 25 ampère,
kan
een forse dip in de accuspanning ontstaan bij het starten van een uitzending.
Een te krappe accu kan dit niet aan, een 'booster' condensator
kan
enigszins uitkomst bieden om te voorkomen dat de eindtrap zich onmiddellijk
uitschakelt tijdens
een
te enthousiast QSO.
Zonnecellen
kunnen gebruikt worden om de accu bij te laden in stille periodes.
4.
De antenne
Een
zeer belangrijk onderdeel, maar helaas erg onhandig groot.
-We
zullen daarom voor de vakantie een aangepaste antenne moeten meenemen.
-Willen we uitsluitend op de VHF banden en hoger werken
dan
volstaat een eenvoudige Yagi.
Realiseer
je dat die wel gericht moet kunnen worden naar het tegen station.
-
Voor de HF-banden is een eind gevoede langdraad erg handig.
De end-fed multiband antenne is een goede keus,
temeer
dat daarbij een goede aardverbinding minder belangrijk is.
In
het DKARS magazine staat een uitgebreide beschrijving van
Frans de Keijzer, PA2FK.
Let op, als we op korte afstand op 80 of 160 meters willen werken
dan
moet een NVIS antenne worden gebruikt.
Vergeet niet een antenne tuner mee te nemen, al was het alleen
maar
om de belasting stroom voor de accu zo laag mogelijk te houden.
5.
Vakantierondes
Naast de reeds vooraf afgesproken skeds
- tijden en frequenties
-
is het goed kennis te nemen wat er aan rondes beschikbaar is.
PI4WNO
Bulletin Edmond PA3E
*
Hallo Luisteraars
Deze
kwam ik tegen: spacex-gaat-op-27-mei-astronauten-naar-het-iss-brengen
20-04-2020
Vivian Lammerse
Voor het eerst in bijna 9 jaar tijd worden Amerikaanse astronauten
weer
vanaf Amerikaanse bodem gelanceerd.
De datum is geprikt: 27 mei zullen de eerste astronauten
aan
boord van SpaxeX’ Crew Dragon het luchtruim kiezen.
Een
mijlpaal die bovendien een nieuw tijdperk inluidt.
Want niet alleen worden er weer voor het eerst Amerikaanse astronauten
met een Amerikaanse raket van Amerikaanse bodem gelanceerd,
het laat tevens zien dat de ruimte en het internationale ruimtestation
niet
langer het domein zijn van door overheden gefinancierde ruimtevaartorganisaties.
Ook
commerciële bedrijven pakken hun kans.
Lancering
De lancering zal plaatsvinden vanaf NASA’s Kennedy Space Center in Florida
met
behulp van een Falcon 9-raket.
NASA-astronauten Robert Behnken en Douglas Hurley mogen als eersten mee
met
de Crew Dragon naar het ISS.
Deze astronauten zijn gekozen wegens hun breedvoerige vluchtervaring,
waaronder
verschillende missies met de Spaceshuttle.
Test
De missie is eigenlijk een allerlaatste testvlucht voor SpaceX,
waarin
de laatste zaken nog één keer goed gecontroleerd en getest worden.
Zo zal er bijvoorbeeld gekeken worden of het ruimtevaartuig naar behoren werkt, z
ullen
de displays en systemen worden gecontroleerd en de stuwraketten worden getest.
Na ongeveer 24 uur zal de Crew Dragon vervolgens aanmeren bij het ruimtestation.
Hoewel de Crew Dragon dit klusje volledig autonoom kan klaren,
zullen de astronauten aan boord van het ruimtevaartuig de benadering
nauwlettend
in de gaten houden en indien nodig de controle overnemen.
Een
spannende missie.
Want als ook deze vlucht succesvol wordt voltooid, heeft het bedrijf van Elon Musk
alle nodige papieren om regelmatig tussen de aarde en het ISS te pendelen
om
daar astronauten op te halen en af te leveren.
Het
is niet voor het eerst dat de Crew Dragon naar het ISS afreist.
Dat
deed het vorig jaar ook al, maar dan met een pop in plaats van astronauten aan
boord.
Onlangs
bracht SpaceX deze enerverende demonstratievlucht prachtig in beeld.
In het filmpje is in iets meer dan twee minuten de hele missie wederom te beleven.
Bekijk
‘m hier.
Corona
Alles
lijkt er dus op dat de missie eind mei daadwerkelijk van start gaat.
Al
moet de pandemie natuurlijk geen roet in het eten gooien.
NASA
rept daar zelf met geen woord over.
De
vraag is dus in hoeverre het coronavirus NASA’s plannen aan banden legt.
In
ieder geval lijkt het virus op dit moment nog niet in de weg te staan.
Sterker nog, begin van deze maand stuurde NASA nog astronauten naar het ISS
(weliswaar
in een Sojoez-capsule en dus niet vanaf Amerikaanse bodem).
Wel worden er altijd maatregelen genomen om te voorkomen dat mensen ziektes
– zoals verkoudheid of griep
–
naar het internationale ruimtestation brengen.
Alle bemanningsleden moeten sowieso
– coronavirus of niet
–
de twee weken voor ze gelanceerd worden in quarantaine doorbrengen.
Zo wordt er verzekerd dat ze niet ziek zijn of een (nog symptoom loze)
ziekte
onder de leden hebben wanneer ze het ruimtestation bereiken.
Binnen NASA zijn er ook extra maatregelen getroffen om verspreiding
van het coronavirus te voorkomen en dus de kans dat ook astronauten
die
binnenkort op missie gaan het oplopen, te verkleinen.
Terugkeer
NASA’s
missies van en naar het ISS gaan dus ondanks alles gewoon door.
Tijdens
de pandemie zijn er bijvoorbeeld ook alweer astronauten teruggekeerd naar de
aarde.
Zo landden de astronauten Jessica Meir, Andrew Morgan
en Oleg Skripochka afgelopen vrijdag bungelend aan een parachute
weer veilig en wel op onze planeet die er in veel opzichten heel anders uitziet
dan
toen ze vertrokken.
Meir en Skripochka verbleven 205 dagen in de ruimte
en
Morgan keerde na 272 dagen terug naar de aarde.
Tijdens hun verblijf droegen Meir en Morgan bij aan honderden experimenten in de biologie,
aardwetenschappen,
menselijk onderzoek, natuurwetenschappen en technologieontwikkeling.
Bovendien
waagde Meir zich samen met astronaut Christina Koch aan de eerste vrouwelijke
ruimtewandeling.
Na een grondige medische controle keerde de astronauten
aan boord van Russische helikopters naar de stad Baikonur in Kazachstan,
waar
ze verder zullen herstellen alvorens huiswaarts te mogen.
Hoewel het coronavirus in de Verenigde Staten erg huishoudt
–
ondertussen zijn er al zo’n 1831821 mensen in de VS besmet geraakt laat NASA
zich niet van de wijs brengen.
Het
betekent dat de veelbelovende missie van SpaceX op 27 mei – vooralsnog – van
start gaat.
Een
moment waar velen erg naar uit hebben gekeken.
En
misschien ook wel het lichtpuntje dat we in deze tijd even nodig hebben.
https://www.scientias.nl/
Frans PA3CAZ
*Deze aanvulling kwam PA3E Edmond tegen:
Wegens
slecht weer werd de raket niet op 27mei maar pas op 30mei gelanceerd.
https://www.scientias.nl/
Edmond PA3E
*Hallo
Luisteraars
Deze
kwam ik tegen:
interstellair-object-oumuamua-is-mogelijk-een-fragment-van-een-exoplaneet-of-voorloper-daarvan.
20-04-2020
Caroline Kraaijvanger.
Het
onfortuinlijke hemellichaam kwam te dicht bij de moederster in de buurt.
En
dat heeft ‘ie geweten.
In
2017 spotten onderzoekers een object in ons zonnestelsel dat hier niet thuis
leek te horen.
Na wat vervolgonderzoek bleek het te gaan om een interstellair object,
afkomstig
uit een ander zonnestelsel.
Een bijzondere ontdekking,
want
nog niet eerder hadden we een interstellair object in ons zonnestelsel gespot!
Het
object kreeg de naam ‘Oumuamua en blijft tot op de dag van vandaag tot de
verbeelding spreken.
Want
waar kwam het vandaan?
En hoe is het opmerkelijke object
– dat qua vorm nog het meeste wegheeft van een sigaar
–
tot stand gekomen?
En
hoe is het vervolgens in ons zonnestelsel terecht gekomen?
Hypothese
In een nieuw onderzoek – verschenen in het blad Nature Astronomy
–
proberen wetenschappers iets meer duidelijkheid te scheppen.
Ze introduceren een nieuwe hypothese over het ontstaan van ‘Oumuamua
en de onfortuinlijke gebeurtenissen die ervoor zorgden dat het object zijn opmerkelijke vorm verkreeg,
zijn
eigen stelsel verliet en het onze uiteindelijk binnendrong.
Zwevende
zandkastelen
Volgens de onderzoekers is ‘Oumuamua een fragment van een planetesimaal
(een ongeveer 1 kilometer grote voorloper van een planeet)
of
een restant van een rotsachtige superaarde.
Dat moederobject zou rond een witte dwerg of een ster met een zeer lage massa hebben
gecirkeld
en daar op een gegeven moment te dicht bij in de buurt zijn gekomen.
Daarop werd het object uiteengerukt en de brokstukken kregen een vorm
die
opmerkelijk veel lijkt op die van ‘Oumuamua.
“De meeste planetaire lichamen bestaan uit talloze stukjes gesteente
die onder invloed van de zwaartekracht zijn samengeklonterd,”
legt
onderzoeker Yun Zhang aan Scientias.nl uit.
“Je
kunt ze je een beetje voorstellen als zandkastelen die in de ruimte zweven.
Hun structuur kan verstoord worden wanneer de kracht
die op de individuele ‘zandkorrels’ wordt uitgeoefend,
groter
is dan hun gezamenlijke zwaartekracht.”
En
dat gebeurt bijvoorbeeld als zo’n object te dicht bij zijn moederster in de
buurt komt.
“Een
planetair object dat te dicht bij een ster in de buurt komt, kan uit elkaar
worden getrokken.”
Dat
gebeurt als het object binnen de Rochelimiet komt.
Dit is een denkbeeldige grens waarbinnen een hemellichaam dat samengehouden wordt
door zijn eigen zwaartekracht door de getijdenkrachten van een zwaarder hemellichaam
– in dit geval de moederster
–
desintegreert.
Het resulteert in brokstukken die
– eveneens door toedoen van de getijdewerking
–
een bijzondere vorm verkrijgen.
“Binnen de Rochelimiet wordt het (vanaf de ster geziene, red.)
meest afgelegen deel en meest dichtbij gelegen deel van het object uit elkaar getrokken,
waardoor
een lange band van ‘zanddeeltjes’ ontstaat.
Tegelijkertijd smelt een deel van het oppervlak van het object
– omdat het zich zo dicht bij de ster bevindt
–
om weer te bevriezen zodra het object zich van de ster weghaast.
Dat proces zorgt ervoor dat de ‘zanddeeltjes’ aan het oppervlak
als
het ware aan elkaar vastgelijmd worden en er langgerekte fragmenten ontstaan.”
Links zie je wat er gebeurt als een object te dicht bij de moederster in de buurt komt.
Afbeelding:
NAOC / Y. Zhang.
En rechts het object dat de onderzoekers tijdens hun simulaties
van
de desintegratie van een exoplaneet of voorloper daarvan, creëerden.
De
overeenkomsten met ‘Oumuamua zijn onmiskenbaar.
Afbeelding:
NAOC / Y. Zhang (voorgrond) & ESO / M. Kornmesser (achtergrond).
Modellen
Het idee dat ‘Oumuamua zo is ontstaan, baseren Zhang en collega’s op modellen.
Met
behulp van deze modellen simuleerden ze een object dat te dicht bij de
moederster in de buurt kwam.
Het object bleek daarop uiteen te vallen in langgerekte brokstukken
die
vervolgens zo hard werden weggeslingerd dat ze aan het moederstelsel ontsnapten.
Coma
en versnelling
De
hypothese van Zhang en collega’s verklaart niet alleen heel mooi de bijzondere
vorm van ‘Oumuamua.
Deze kan ook heel goed verklaren waarom ‘Oumuamua toen deze
onze
zon naderde geen coma ontwikkelde.
Een coma ontstaat wanneer een object met aan boord bevroren gassen zich dicht bij de zon waagt,
waardoor
die gassen verdampen.
Zo
ontstaat een nevelachtige atmosfeer rond de komeetkern.
We zagen die bijvoorbeeld ook rond het tweede interstellaire object
dat
in ons zonnestelsel werd gespot: 2I/Borisov.
Maar
‘Oumuamua ontwikkelde zo’n coma dus niet.
En dat past keurig in het scenario dat Zhang en collega’s nu schetsen
en
dat de totstandkoming van het object beschrijft.
“Ons scenario vereist dat de voorloper van ‘Oumuamua dicht langs de ster vloog
en door de ster verwarmd werd en de meeste vluchtige stoffen kwijtraakte,”
vertelt
Zhang aan Scientias.nl.
“Dus toen ‘Oumamua ons zonnestelsel bezocht,
waren
er niet genoeg vluchtige stoffen over om een coma te produceren.”
Daarnaast kan het werk van Zhang en collega’s ook helpen verklaren waarom
‘Oumuamua toen deze de zon naderde, opeens iets leek te versnellen.
“Ondergronds kan nog wat waterijs te vinden zijn geweest dat de vorming
van het object overleefd heeft, doordat het in vergelijking met veel andere vluchtige stoffen
hogere
temperaturen vereist om te verdampen,” vertelt Zhang.
“Dat resterende waterijs kan gesublimeerd zijn tijdens de reis door het zonnestelsel
en
een versnelling hebben veroorzaakt die overeenkomt met ‘Oumuamua’s
komeetachtige koers.”
Als ‘Oumuamua inderdaad op de door Zhang en collega’s beschreven manier is ontstaan
en
hier terecht is gekomen, dan zal het nog niet meevallen het thuisstelsel ervan
aan te wijzen.
“Ons scenario wijst erop dat ‘Oumuamua afkomstig is uit een stelsel met daarin
een
hoofdreeksster met een lage massa.
Dit
soort systemen komt veelvuldig voor.”
Het betekent echter ook dat we
– als de onderzoekers het bij het juiste eind hebben
–
nog veel meer van deze sigaarachtige objecten in ons zonnestelsel zullen gaan
aantreffen.
“We verwachten dat er in de nabije toekomst nog veel meer interstellaire bezoekers
met
vergelijkbare kenmerken ontdekt zullen worden.”
https://www.scientias.nl/
Frans PA3CAZ
*
Hallo Luisteraars
Deze
kwam ik tegen: de-atmosfeer-van-de-aarde-is-veel-stoffiger-dan-gedacht.
22-04-2020
Vivian Lammerse.
Klimaatmodellen
zetten ons op het verkeerde been.
En
dat terwijl stofdeeltjes een grote impact hebben op het leven op aarde.
Stof
is een belangrijk onderdeel van het klimaatsysteem op onze planeet.
Wanneer het namelijk een wisselwerking aangaat met wolken, oceanen of de straling van de zon,
heeft
het een groots effect op de levende systemen op aarde.
Het
beïnvloedt namelijk alles: van het weer en regen tot zelfs de opwarming van de
aarde.
Het
is daarom heel belangrijk dat we weten hoeveel stofdeeltjes er in onze atmosfeer
circuleren.
Een nieuwe studie gepubliceerd in het vakblad Science Advances stelt echter
dat
we dit enorm hebben onderschat.
“Het verraste me dat klimaatmodellen veel grove stofdeeltjes die in de atmosfeer huizen,
over
het hoofd zien,” zegt onderzoeker Adeyemi Adebiyi tegen Scientias.nl.
Twee
soorten stof
Onze atmosfeer bestaat uit twee soorten stof beide opgestuwd door winden
die
met hoge snelheid door droge gebieden razen.
Enerzijds
kennen we fijn stof.
Dit type stof heeft een koelend effect omdat het zonlicht
– op dezelfde manier zoals wolken dat doen
–
verstrooit.
Anderzijds
bestaat er grof stof.
Dit
stof is afkomstig van grote droge woestijnen zoals bijvoorbeeld de Sahara in
Noord-Afrika.
Grof stof heeft in tegenstelling tot fijn stof juist de neiging om de atmosfeer te verwarmen,
net
zoals broeikasgassen.
Ze kunnen bovendien het hele klimaatsysteem van de aarde verwarmen
door
zowel inkomende straling van de zon als uitgaande straling van het aardoppervlak
te absorberen.
Deze deeltjes kunnen daarnaast de stabiliteit en circulatie in de atmosfeer beïnvloeden,
wat
vervolgens weer een impact heeft op atmosferische verschijnselen zoals orkanen.
Het
is dus essentieel om precies te weten hoeveel grof stof er in de atmosfeer zit.
En
niet alleen om de atmosferische verschijnselen die dit stof beïnvloedt beter te
begrijpen.
Juist omdat grof stof de atmosfeer verwarmt is het heel belangrijk om te weten
in
welke mate het bijdraagt aan de opwarming van onze planeet.
“Om de impact van het stof op aardse systemen goed weer te geven,
zouden klimaatmodellen de hoeveelheid atmosferische stof nauwkeurig in kaart moeten brengen,”
vertelt
Adebiyi.
Maar
onze huidige modellen schieten rigoureus te kort.
“We hebben tientallen metingen van het stof die met behulp van vliegtuigjes zijn verzameld geanalyseerd,
om zo een realistische inschatting te krijgen van de hoeveelheid stof dat er wereldwijd in de atmosfeer zit,”
legt
de onderzoeker uit. Vervolgens werden deze metingen naast klimaatmodellen
gelegd.
“Toen we onze resultaten vergeleken met wat wordt voorspeld door de huidige klimaatmodellen,
vonden
we een drastisch verschil.”
Verschil
Klimaatmodellen
suggereren dat de aardse atmosfeer zo’n 4 miljoen ton grove stofdeeltjes
bevat.
Maar de onderzoekers kwamen erachter dat de atmosfeer van de aarde veel stoffiger is
en
in werkelijkheid maar liefst 17 miljoen ton grof stof herbergt.
Het betekent dat er vier keer meer grof stof in de aardse atmosfeer huist
dan
momenteel wordt gesimuleerd door klimaatmodellen.
Maar
waar komt dit enorme verschil precies vandaan?
“Hier
zijn verschillende redenen voor,” legt Adebiyi desgevraagd uit.
“Ten eerste hebben eerdere stofmetingen die boven woestijnen zijn uitgevoerd
mogelijk
de hoeveelheid grove stofdeeltjes wegens problemen met de meetinstrumenten
onderschat.
Ten tweede verdwijnen de stofdeeltjes in de modellen veel sneller uit de atmosfeer
dan
we in de natuur waarnemen.
Mogelijk heeft dit ermee te maken dat modellen ervan uit gaan dat stofjes cirkelvormig zijn,
terwijl
dat in werkelijkheid niet zo is.”
Daarnaast gedraagt lucht zich turbulenter als er stof in de buurt is,
waardoor
deze deeltjes langer in de atmosfeer worden vastgehouden.
Hierdoor
kunnen ze langer door de atmosfeer reizen dan modellen ons doen geloven.
De bevindingen wijzen er tevens op dat
– omdat de stofdeeltjes langer in de atmosfeer blijven hangen
–
ze uiteindelijk ook verder van hun bron af weer neerdwarrelen.
Stofdeeltjes die bijvoorbeeld uit de Sahara omhoog worden geblazen,
kunnen duizenden kilometers in de atmosfeer afleggen en zelfs helemaal
tot
aan het Caribisch gebied of de Verenigde Staten reizen.
Wanneer
woestijnstof vervolgens in de oceaan terechtkomt, kan het hier duidelijk sporen
achterlaten.
Zo verhoogt het bijvoorbeeld de productiviteit van oceanische ecosystemen,
waardoor
de hoeveelheid kooldioxide die door oceanen wordt geabsorbeerd, toeneemt.
Vanwege de manier waarop grof stof in wisselwerking staat met de zon en wolken,
kan het daarnaast bepalen wanneer er neerslag valt
en
zelfs hoeveel of hoe weinig regen er uit de lucht komt zetten.
De impact van deze 17 miljoen ton grove stofdeeltjes in de atmosfeer is aanzienlijk.
“We weten dat deze deeltjes een wisselwerking kunnen aangaan met straling
die
afkomstig is van zowel de zon, als van het aardoppervlak.
Hoe
meer stof, hoe groter die wisselwerking.
Het stof absorbeert vervolgens de straling, wat kan leiden tot een significant groter verwarmend effect
dan
modellen op dit moment laten zien.
Onze
resultaten suggereren dat er door grof stof meer opwarming bestaat dan uit de
modellen blijkt.”
Of
dit vervolgens door fijne stofdeeltjes kan worden gecompenseerd, valt nog te
bezien.
“Aangezien fijn stof het wereldwijde klimaat afkoelt, compenseert het enigszins,
maar
slechts tot op zekere hoogte.
Op dit moment kunnen we nog niet zeggen of het verkoelende effect van het fijn stof
de
opwarmende effecten van de hoeveelheid grof stof in de atmosfeer volledig
compenseert.”
Als de stofdeeltjes eenmaal de atmosfeer terecht zijn gekomen,
kunnen
we er helaas niets meer aan doen om ze eruit te halen.
“De
natuur doet dat zelf,” zegt Adebiyi .
“Als het regent worden stofdeeltjes bijvoorbeeld uit de atmosfeer gespoeld.
Uiteindelijk, ongeacht hoeveel of hoe ver ze reizen,
zal
het stof toch weer uit de atmosfeer op aarde neerdwarrelen.”
In
ieder geval geeft de studie ons een beter beeld van hoe stoffig onze atmosfeer
precies is.
En
dat is heel belangrijk.
“Als we geen goed beeld hebben van hoeveel stofdeeltjes er in onze atmosfeer zitten,
zal het moeilijk zijn om de impact van het stof op het klimaatsysteem evenals in hoeverre het ons beïnvloedt,
nauwkeurig
te begrijpen,” meent de onderzoeker.
En
dus zijn de bevindingen cruciaal voor onze kennis over onze planeet die
momenteel al erg aan opwarming onderhevig is.
https://www.scientias.nl/
Frans PA3CAZ
*Hallo
Luisteraars
Deze
kwam ik tegen:
nederlands-satellietinstrument-spoort-enorm-methaanlek-op-in-het-grootste-gaswinningsgebied-in-amerika.
23-04-2020
Vivian Lammerse.
De
methaanuitstoot in het gebied is bijna drie keer zo hoog als gedacht.
Wetenschappers hebben met behulp van het Nederlands ruimte-instrument Tropomi
grote
methaanlekken onthuld in het Permian Basin.
Dit
is het grootste olieproducerende gebied van de Verenigde Staten.
Het
is een verontrustende ontdekking.
Het betekent namelijk dat er slordig wordt omgesprongen met dit schadelijke broeikasgas
dat
verantwoordelijk is voor zeker een kwart van de opwarming van de aarde.
Permian
Basin
“Het Permian Basin is een groot uitgestrekt gebied van zo’n 400 km bij 400 km,”
vertelt
onderzoeker Ilse Aben aan Scientias.nl.
“In
deze regio bevinden zich heel veel olie- en gasvelden.
Tijdens de winning en productie gaat er echter veel methaan
– wat het grootste bestanddeel is van aardgas
–
verloren.
Olieproducenten
zijn hier echter veelal niet in geïnteresseerd.
Daarom laten ze het maar lopen (bijvoorbeeld de lucht in)
of
wordt het in brand gestoken.”
Methaanlek
Dat
er methaan uit het gebied lekt, is op zich niet heel verrassend.
“De
hoeveelheid is dat echter wel,” zegt Aben.
“Dit is ruim tweemaal hoger dan gedacht (2,7 keer meer om precies te zijn).”
Gedurende elf maanden nam Tropomi zo’n 200.000 individuele metingen af
in
het 160.000 vierkante kilometer grote bassin.
Op
basis van deze gegevens schatten de onderzoekers een lekpercentage van 3,7
procent.
“Dat is best veel, omdat het betekent dat van al het gas
dat
je naar boven haalt, bijna 4 procent in de atmosfeer verdwijnt,” licht Aben
toe.
“Het gemiddelde lekpercentage in de Verenigde Staten
voor
de olie- en gasvelden ligt rond de 2 procent.
In
het Permian Basin gaat dus veel meer gas verloren.”
Meer
over Tropomi
Tropomi (TROPOspheric Monitoring Instrument) is een satellietinstrument
van
Nederlandse makelij dat nauwkeuriger dan ooit de samenstelling van de atmosfeer
monitort.
Het instrument werd op 13 oktober 2017 gelanceerd en cirkelt sindsdien
op
een hoogte van 824 kilometer boven het aardoppervlak rond onze planeet.
Tropomi voltooit elke 100 minuten een rondje rond de aarde
en
brengt op één volledige dag de hele aardse atmosfeer in kaart.
Tropomi is uitgerust met vier detectoren die samen golflengtes in het infrarood,
zichtbaar
licht en ultraviolet kunnen waarnemen.
Zo ziet het instrument de belangrijkste bestanddelen van de dampkring,
waaronder ozon, stikstofdioxide, zwaveldioxide, koolmonoxide,
methaan,
formaldehyde en aërosolen.
Dat
er zoveel methaan ontsnapt is erg zonde.
Het
gelekte methaan had namelijk ruim twee miljoen Amerikaanse huishoudens van
energie kunnen voorzien.
Daarnaast
is de lekkage niet alleen verspilling.
Methaan
is namelijk een krachtig broeikasgas en 34 keer sterker dan CO2.
Methaan
is dan ook verantwoordelijk voor twintig tot dertig procent van de stijgende
temperaturen.
De
vraag is dus waarom er niet meer aan wordt gedaan om grootschalige lekken te
voorkomen.
“Soms
realiseren partijen zich niet dat er zoveel methaan weglekt,” vertelt Aben.
Dat
komt omdat je het niet met het blote oog kunt zien of kunt ruiken.
De
bedoeling is dat onze studie daar meer inzicht in geeft.
Daarnaast
kost het geld voor olieproducenten om het gas dat omhoog komt op te vangen.
Ze
kiezen er daarom niet altijd voor om de juiste infrastructuur te realiseren.
En zolang er geen harde maatregelen worden getroffen,
is
er niet altijd voldoende motivatie om het probleem aan te pakken.”
Tropomi
De bevindingen laten duidelijk de meerwaarde zien
van het Nederlands ruimte-instrument Tropomi
dat
in staat is om wereldwijd grote methaanlekken doeltreffend op te sporen.
Tot
nu toe gebeurde dit voornamelijk per vliegtuig of vanaf de grond.
Hoewel we op die manier ook goede informatie verkrijgen over emissies in een bepaald gebied
op een bepaald moment, is het echter lastig om frequente,
routinematige
metingen te bewerkstelligen over grotere gebieden.
Bovendien
zijn veel productiegebieden op de wereld moeilijk toegankelijk.
Maar de huidige bevindingen laten zien dat Tropomi in staat is
om
succesvol de methaanuitstoot van grote olie- en gasvelden vanuit de ruimte te
monitoren.
En
daarmee vervult het ruimte-instrument een erg belangrijke taak.
“We kunnen nu voor het eerst wereldwijd grote methaanlekken opsporen
en
in kaart brengen,” zegt Aben.
Dit is essentieel om bedrijven te informeren over grote lekkages
en
om milieuagentschappen te voorzien van correcte data over emissies.
Dit
draagt vervolgens een steentje bij om lekkages terug te dringen.
“Dat kan bijvoorbeeld door het methaan dat vrijkomt op te vangen
en
voor gebruik geschikt te maken, of door de vervuilende productie terug te
schroeven.”
Toekomstig
werk
Ondertussen hebben onderzoekers met behulp van Tropomi
al
meerdere lekken opgespoord, waaronder in een gasinstallatie in Centraal-Azië.
Bovendien zijn onderzoekers er dankzij Tropomi in geslaagd om de methaanuitstoot te bepalen
in
een gasbron in Ohio, waar een explosie verantwoordelijk was voor de ontsnapping
van methaan.
Maar
er ligt nog een hoop werk in het verschiet.
“Ik verwacht dat we met Tropomi nog wel wat gebieden gaan vinden
waar
veel methaan de atmosfeer in verdwijnt,” zegt Aben.
“Deze kunnen gerelateerd zijn aan de olie- en gasindustrie,
maar
bijvoorbeeld ook aan andere methaanbronnen.
Denk aan kolenmijnen, maar bijvoorbeeld ook aan niet-antropogene bronnen
zoals Wetenschappers krijgen op deze manier een steeds beter beeld
van
de hoeveelheid methaan dat linksom of rechtsom een weg naar de atmosfeer vindt.
En
dat is erg belangrijk om de uitstoot van het broeikasgas steeds verder in kaart
te brengen.
Onderzoekers
proberen daarbij ook de bron van methaan te herleiden.
Nog niet zo lang geleden kwam een onderzoeksteam bijvoorbeeld
met een interessante studie op de proppen waarin ze de belangrijkste bijdragers
aan
de torenhoge atmosferische methaan aanwezen.
En als we weten waar het precies vandaan komt, kunnen we ook doelgerichter
methaanemissies
verminderen waar dat mogelijk is.
https://www.scientias.nl/
Frans PA3CAZ
*
Hallo Luisteraars
Deze
kwam ik tegen:zwaartekrachtsgolven-van-een-heel-nieuw-verschijnsel-gedetecteerd
.
23-04-2020
Vivian Lammerse.
Dit keer waren de zwaartekrachtsgolven afkomstig van fuserende zwarte gaten
met
een sterk uiteenlopende massa.
Hoewel de ontdekkingen van zwaartekrachtsgolven een aantal jaar geleden
nog regelmatig de kranten haalden, zijn ze ondertussen behoorlijk gangbaar geworden.
Bijna
elke week ontdekken onderzoekers wel weer nieuwe veelbelovende kandidaten.
Maar
nu hebben onderzoekers een opmerkelijk signaal opgepikt.
Zwaartekrachtsgolf GW190412 is namelijk afkomstig van twee samensmeltende zwarte gaten
die
sterk uiteenlopende massa’s blijken te hebben.
Zwaartekrachtsgolven:
hoe zit het ook alweer?
Zwaartekrachtsgolven
zijn kort gezegd rimpelingen van de ruimtetijd.
Die ruimtetijd kun je het beste voorstellen als een vrij strak gespannen laken.
Planeten
en sterren liggen als ballen op dit laken, waardoor de ruimtetijd lokaal gekromd
is.
Ondertussen
zijn er ook nog golven die door de ruimtetijd reizen: zwaartekrachtsgolven.
Deze golven ontstaan tijdens extreme gebeurtenissen,
zoals
het fuseren
van zwarte gaten of neutronensterren.
Wetenschappers
kunnen zwaartekrachtsgolven gebruiken om meer te leren over het heelal.
Dankzij dit soort golven kunnen wij achterhalen wat er kort
na
het ontstaan van het heelal allemaal gebeurde.
In het verleden zijn er al heel wat zwaartekrachtsgolven
afkomstig
van botsende zwarte gaten gedetecteerd.
Deze
zijn heel interessant.
Maar zwaartekrachtsgolven afkomstig van een gebeurtenis
waarbij
een neutronenster betrokken is, zijn eigenlijk nog veel interessanter.
Zwarte
gaten kunnen we namelijk niet zien, maar neutronensterren wel.
Bovendien is er ook al een veelbelovend zwaartekrachtsgolfsignaal opgevangen
mogelijk
veroorzaakt door een fusie van een zwart gat en een neutronenster..
Zwaartekrachtsgolf GW190412 werd vorig jaar op 12 april 2019 door
zowel
zwaartekrachtgolven detector LIGO als Virgo waargenomen.
Na een grondige analyse blijkt nu dat de gedetecteerde zwaartekrachtsgolven
veroorzaakt
werden toen twee zwarte gaten met verschillende massa’s samensmolten.
“De zwarte gaten in het hart van GW190412 hebben 8 en 30 keer
zoveel
massa als onze zon,” legt onderzoeker Roberto Cotesta uit.
Dit
is erg bijzonder.
Want meestal worden zwaartekrachtsgolven veroorzaakt
door
fuserende zwarte gaten met soortgelijke massa’s.
“Dit is het eerste waargenomen binaire systeem met zwarte gaten
waarbij
het verschil in massa zo groot is!”
De samensmelting van de zwarte gaten leidde tot hoge boventonen
die
de onderzoekers oppikten.
“Voor het eerst hebben we in GW190412 het onmiskenbare gezoem
van
de zwaartekrachtsgolf ‘gehoord’ op een hogere frequentie,” vertelt
onderzoeker Frank Ohme.
“Dit
kun je vergelijken met de boventonen van muziekinstrumenten.
In systemen met een ongelijke massa
– zoals in GW190412
–
is het signaal veel hoger dan bij onze gebruikelijke waarnemingen.
Dit
is dan ook de reden waarom we ze niet eerder konden horen.
Maar
in GW190412 is dat eindelijk gelukt.”
Deze waarnemingen bevestigen dat Einstein wederom gelijk had,
die
het bestaan van deze hogere tonen al in zijn algemene relativiteitstheorie
voorspelde.
Eigenschappen
Het grote massaverschil tussen de twee zwarte gaten betekent
eveneens dat onderzoekers verschillende eigenschappen van het systeem
nauwkeuriger
kunnen meten.
“Bijvoorbeeld de afstand tot ons, de hoek waarin we ernaar kijken
en
hoe snel het zware zwarte gat rond zijn as draait,” somt Cotesta op.
Uit de analyse blijkt bijvoorbeeld dat de samensmelting plaatsvond
op
een afstand tussen de 1,9 en 2,9 miljard lichtjaar van de aarde.
De
onderzoekers werken op dit moment een lijst af van 56 potentiële
zwaartekrachtsgolven.
Van
deze 56 zijn er al twee signalen bevestigd.
De overige 54 zullen eveneens aan een grondige inspectie worden onderworpen.
Het
betekent dat er mogelijk meerdere interessante ontdekkingen in het verschiet
liggen.
De waarneming van GW190412 houdt daarnaast in dat vergelijkbare systemen
mogelijk
niet zo zeldzaam zijn als sommige modellen voorspellen.
Het
zou dus goed kunnen dat we in de toekomst meer van dergelijke signalen kunnen
verwachten.
Elk van hen zou astronomen kunnen helpen om een beter begrip te vormen
over
hoe zwarte gaten en hun binaire systemen worden gevormd.
En
dat zou nieuw licht werpen op de fundamentele fysica van de ruimtetijd.
https://www.scientias.nl/
Frans PA3CAZ
*Geen
4-meter op de nieuwe Icom IC-705
31/05/2020/4
Reacties/in apparatuur /door redactie
De nieuwe Icom IC-705 QRP zendontvanger
zal
niet beschikken over toegang tot de 4-meter band.
Dat
laat Icom UK weten.
In de eerdere product aankondiging zou toegang tot deze band wel aangekondigd zijn.
Een
tegenvaller dus.
De
zendontvanger geeft dus toegang tot de HF banden, 50 MHz, 144 MHz en 430 MHz.
Door de wereldwijde maatregelen rondom het Corona virus is de levering
van de nieuwe set vertraagd, maar in Japan worden de nieuwe zendontvangers inmiddels uitgeleverd.
Het
zal nog enkele weken duren voordat de nieuwe telg ook in Europa leverbaar is.
https://hamnieuws.nl/
PA3E Edmond
*Inhoudsopgave
RAZzies juni 2020
02/06/2020/0
Reacties/in verenigingen /door redactie
RAZzies, in tegenstelling tot de Electron of de CQ-PA
een minder bekend (digitaal) blad, maar zeker een die de moeite waard is
om
elke maand door te lezen.
Maandelijks verschijnt het eigen digitale magazine van PI4RAZ,
dat
ook voor niet leden gratis beschikbaar is.
Het magazine is wellicht een van de leukste magazines als het op zelfbouw aankomt.
Deze
maand besteden zij onder andere aandacht aan:
Aanvullend
experimentje met transistor
Opa
Vonk verklaart
FT8
De
Tri-Tet oscillator
Uitgangsstabilisator
voor DDS-VFO
PA3CNO’s
Blog
Afdelingsnieuws
Downloaden
van het magazine kan gratis op deze
website
https://hamnieuws.nl/
PA3E Edmond
*Implementatie
her-ijking Novice licentie vertraagd
21/05/2020/12
Reacties/in overheid /door redactie
Agentschap Telecom heeft laten weten dat de implementatie
van
de Her-ijking voor de novice licentie vertraagd is.
Door
de maatregelen rondom het Coronavirus werken veel medewerkers thuis.
Zij hebben daardoor andere werkzaamheden gekregen en de prioriteiten zijn aangepast.
Dat
laat de VERON weten op haar website onder de noemer kort nieuws.
Aanvankelijk
stond de implementatie voor medio juli 2020 in de planning.
Het
is niet bekend wanneer de werkzaamheden opgepakt kunnen worden.
Het
is niet uit te sluiten dat dit pas volgend jaar zou zijn.
Met
de her-ijking zouden Novice amateurs onder andere de volledige 20- en 40-meter
band mogen gebruiken.
https://hamnieuws.nl/
PA3E Edmond
*Heeft
ook u iets te koop.
Of
weg te geven of u zoekt iets.
Misschien
hebt u informatie nodig?
Laat
het weten via het ORB e-mailadres wij nemen het dan op in de ronde.
Misschien
kan een medeamateur u helpen*
Zo
nu zijn we weer aan het einde gekomen van deze
743e ronde.
Johan
PD2JCW,
en
onze vast copy leveranciers
wensen
u nog een prettige avond verder.
Tot
de volgende ronde maar weer.
Het
ORB TEAM
Terug
naar de Ronde