Ronde 579  van de Onafhankelijke Radioamateurs Brabant “ORB” 13-07-2016


* Goedenavond zend, en luisteramateurs,

U kijkt weer naar de woensdagavond ronde.

En wij proberen u, zoals bij elke ronde weer wat nieuws te brengen.

Elke éérste dinsdag van de maand is er een “besloten” bijeenkomst

van de vriendenkring.

Deze worden gehouden in het scoutinggebouw van Rey de Carle,

Bladelstraat 2 in de wijk Reeshof te Tilburg.

Op deze avonden is onze QSL manager aanwezig.

De bijeenkomsten hebben een vriendschappelijk karakter, waar we

Ervaringen kunnen uitwisselen, gewoon gezellig bij elkaar kunnen zijn.

Wat bijkletsen, met af toe een lezing.

En….Dat willen we graag zo houden

Onze ronde leider. is vanavond weer Johan PD2JCW.

 

 

 

*Nieuws : De bijzondere morse-seinsleutels van Ron Ayling (G3YUH)

2 juli 2016 by PA0ETE

Op deze foto zijn de details van serienummer 20 goed te zien.

(foto: Ron Ayling)

In dit artikel laat ik wat van de heel bijzondere seinsleutels zien, 

die zijn gemaakt door Ron Ayling G3YUH.

In de jacht naar de beste sleutel voor zichzelf, maakte Ron bijna 60 sleutels 

met een nogal andere filosofie dan gebruikelijk.

Daarnaast zien ze er prachtig uit en vaak zeer onconventioneel.

Ron schreef mij:

“Hi John

Leuk van je te horen.

In eerste instantie begon ik met sleutels verzamelen.

Ik stopte daar op een gegeven moment mee om meerdere redenen.

Belangrijkste was dat de seinsleutels die ik eigenlijk wilde, 

zich gewoonlijk ver buiten mijn prijsbereik bevonden.

Bovendien kun je natuurlijk blijven doorgaan met verzamelen, 

desnoods tot in het oneindige ? !!

Daarnaast bedacht ik mij vaak hoe saai de meeste sleutels eigenlijk zijn.

Totaal geen fantasie.

Om die reden ben ik in eerste instantie gaan kijken naar zelfgebouwde sleutels.

Maar ik ontdekte al snel dat hier precies hetzelfde gold.

Mensen die sleutels maken zijn gewoonlijk voormalige machinebouwers 

of mensen die veel van metaalbewerking weten, maar die heel terughoudend zijn in hun ontwerpen.

Dus besloot toen maar om zelf een aantal sleutels te gaan maken.

Ik heb geen enkele vooropleiding in metaalbewerking, 

anders dan de zeer basale kennis van school, veel te lang geleden ?

Daarnaast zijn mijn sleutels anders dan welke andere zelfgebouwde sleutels ook die ik heb gezien, 

voornamelijk omdat ik geen perfectionist ben.

Ik zorg niet voor een perfecte afwerking van mijn sleutels.

Zodra ik er eentje ver genoeg heb om te gebruiken denk ik meestal al aan het volgende ontwerp :()

Ik gebruik verder in het geheel geen meetgerei.

Alles wordt op het oog gemaakt, gewoon uit mijn hoofd.

Op wat eenvoudige schetsjes na op een stuk oud papier.

Verder maak ik ze puur voor de lol als hobby, niet speciaal om te verkopen.

De enige reden dat ik ze verkoop, is om zo weer nieuw messing te kopen en gereedschappen, 

omdat mijn liefhebberijen nou eenmaal zichzelf moeten bedruipen. 

Ik ben gepensioneerd en ik moet leven van een beperkt budget :((

Ik maak alleen handsleutels.

Ik ben niet echt geïnteresseerd in bugs of paddles, of in replica’s.

Wel maak ik een sleutel vaak een beetje ‘in de stijl van’.

Een aantal zijn gewoon sleutels ‘voor de lol’, 

andere zijn heel ongecompliceerd terwijl weer andere heel serieuze gebruiksapparaten zijn.

Alle sleutels zijn wel op een of andere manier experimenteel, 

in werking en in constructie.

Ik verbeter voortdurend mijn vaardigheden op dit gebied, 

en mijn vroege sleutels waren wat dat betreft tamelijk eenvoudig.

Dat is waarschijnlijk ook juist hun aantrekkingskracht denk ik. 

Ik ben heel verbaasd over de prijzen waarvoor ze soms verkocht zijn 

en waar naartoe helemaal!!”

“Sleutel nummer 20 was een van mijn eerdere projecten 

toen ik experimenteerde met sleutelwerking met een bladveer.

Ik heb de sleutel vaak gebruikt, 

en hem alleen verkocht omdat ik een andere heb gemaakt die me nog beter bevalt ?

Nummer 20 is een prototype dat regelmatig is gemodificeerd 

voordat hij te koop werd aangeboden.

Mijn eigen voorkeur is een sleutel met een zacht aandoende snelle werking, 

en zo kom ik vaak terecht bij een dergelijk ontwerp.

Hoe deze sleutel aanvoelt is tamelijk ongebruikelijk.

Hoe dan ook, ik kan dagenlang doorgaan over zelfgebouwde sleutels ?

hartelijke groeten van Ron g3yuh…”

pa0ete.nl PA3E

 

 

*The Rythm of the Code (morse-alfabet leren met muziek)

29 juni 2016 by PA0ETE PA3E

 

 

*Huidige middengolfzenders

27 juni 2016 by PA0ETE

Freq. 

(kHz)  P   Zendernaam               Locatie

 675   1kW Radio Maria Nederland    Aarle-Rixtel

 747  100W Radio TPot               Gasselternijveen

 747  100W Radio Babylona           Musselkanaal

 828  100W Wereldstad The Heartbeat Rotterdam Hoogvliet

           of the City

 891  22kW Radio 538                Emmaberg

1008 100kW Groot Nieuws Radio       Zeewolde

1116  500W Radio Bloemendaal        Bloemendaal

1224   15W Radio Paradijs           Utrecht

1251  100W Memories AM              Oss

1332   15W Radio Paradijs           Utrecht

1395  100W Cupra Radio              Emmer-Compascuum

1395  100W Atlantis Radio 1395      Grou

1485    1W AM sterdam 1485          Amsterdam

1566   1kW Vahon Hindustani Radio   Den Haag

1584   80W (1.25*) Radio Paradijs   Utrecht

1602  500W KBC Radio (07.00-19.00)     Harlingen/Pietersbierum

1602   1kW Radio Seagull (19.00-07.00) Harlingen/Pietersbierum

PA0ETE PA3E

 

 

* Digitale mode’s – deel 1  28 juni 2016 by PA0ETE

Deel 1 van de serie over digitale mode’s

Een nieuwe serie die ik iedere aflevering maak zoals het loopt.

Er zit echter wel enige lijn in.

Ik begin met digitale spraak op VHF en UHF, 

en mocht het zo lopen dan maak ik nog een vervolg over de digitale tekstmode’s 

zoals die op de kortegolf gebruikelijk zijn.

Bij digitale spraak werd in de afgelopen jaren vaak gedacht aan D-STAR.

Dat was echter niet het eerste digitale spraaksysteem voor amateurs.

Alinco had vóór Icom al een systeem.

Je kon bepaalde Alinco zendontvangers uitrusten met een printje 

en dan kon je deze modus gebruiken.

Het systeem had twee tekortkomingen waardoor het nooit is aangeslagen.

De eerste tekortkoming was de hoge prijs.

Het printje kostte meer dan de transceiver waar hij ingebouwd moest worden.

Het tweede probleem was het ontbreken van een netwerkinfrastructuur.

Dat laatste is waarin de huidige systemen zich onderscheiden aan weerszijden van de grens: 

veelgebruikt of incidenteel gebruikt.

Het lijkt wel of een systeem alleen succesvol kan worden 

als er ook een functioneel netwerk met repeaters voor is.

De systemen waarvoor op grote schaal netwerken bestaan 

zijn in Nederland DMR en D-STAR.

In België is daarnaast ook System Fusion inmiddels breed gebruikt, 

en dat is in veel landen zo.

Er zijn nog meer systemen die gebruikt worden. 

In de VS was al voor de komst van D-STAR P25 populair.

En dat was op enige schaal ook in Duitsland het geval.

Dat systeem is ook bekend onder de naam APCO 

of Project 25 of volledig APCO Project 25.

Dit systeem is wat bij de hulpdiensten als politie, brandweer, 

ambulance in de VS in gebruik is.

De apparatuur hiervoor is nieuw heel duur, 

maar omdat het al vrij lang in gebruik is, 

is er een uitgebreide surplusmarkt voor met uiterst schappelijke prijzen.

In de VS en Canada zie je daarnaast ook dat NXDN 

op enige schaal door amateurs in netwerken gebruikt wordt. 

NXDN is door Icom samen met Kenwood ontwikkeld. 

Kenwood brengt de apparatuur hiervoor onder de naam Nexedge op de markt.

Ook in bijvoorbeeld de regio Rotterdam zijn er meerdere netwerken 

hiermee professioneel in gebruik.

Kenwood is echter bezig om richting DMR te bewegen, 

en levert daar inmiddels ook apparatuur voor. 

Icom noemt apparatuur voor NXDN “IDAS”, 

maar sinds een paar jaar worden onder de IDAS-noemer 

ook dPMR-apparaten verkocht.

IDAS en dPMR lijken sterk op elkaar, 

en ook lijken deze beide systemen redelijk veel op D-STAR.

Voordat Alinco met zijn digitale spraaksysteem kwam, 

werd er ook al door amateurs met digitale spraakmode’s geëxperimenteerd.

Onder andere gebeurde dat in mijn eigen regio 

een jaar of 10 geleden al toen PI4AMF nog in de plaats Leusden zat.

De in deze eerste aflevering behandelde systemen zijn dus het Alinco-systeem 

(waarvoor volgens mij geen aparte naam bestaat), D-STAR, DMR, System Fusion, Apco P25, NXDN en dPMR.

In de volgende aflevering gaan we op nog wat meer systemen in, die bij amateurs in gebruik zijn.

In latere vervolgen zoomen we ook nog apart op de verschillende systemen in.

Deel 2 volgende week

PA0ETE PA3E

 

 

 

*Nieuwe antennes in ‘NOS-toren’ 10 JUL 2016 door PH4X

Afgelopen weekend is er groot onderhoud uitgevoerd aan de Alticom toren in Hilversum.

De antennes voor PI3UTR, PI2NOS en PI6NOS (23cm) zijn vervangen.

Ook is de defecte ontvangst antenne voor PI6TEN verwijdert.

Deze zal binnenkort terug geplaatst worden.

De inmiddels 15-jaar oude Diamond X-5000 drieband (2/70/23)

 antennes zijn vervangen door monobanders van Procom.

Ook zijn er meerdere HAMNET-antennes geplaatst zodat deze dienst 

binnenkort ook beschikbaar komt in de regio Hilversum, Almere en Amersfoort.

De beheerders zijn benieuwd naar rapporten van de 23cm gebruikers.

Dat het op grotere afstand beter gaat blijkt wel uit de eerste rapporten.

Gisteren was een zendamateur te horen vanuit Leeuwarden.

Ook in de omgeving van Leiden komt de repeater nu wat sterker binnen.

Een fotoreportage van de werkzaamheden is te vinden op de website hobbyscoop.nl

 (Groot onderhoud Hilversum).

hamnieuws.  PA3E

 

 

*Inhoudsopgave QST augustus 2016  10 JUL 2016 door PH4X

De American Radio Relay League (ARRL) heeft het augustus nummer van haar blad QST uitgebracht.

Leden kunnen het magazine digitaal online bekijken.

Het papieren exemplaar zal met enkele dagen in de bus belanden.

Deze maand bevat de QST onder andere deze onderwerpen:

Build a quad vertical array antenna

Find out what was new at the Dayton Hamvention®

Convert an aviation headset for Amateur Radio use

Learn about antenna analyzers

De digitale versie bevat daarnaast:

See a video review of the new Icom IC-7300 HF and 6 meter transceiver.

August 2016 QST Cover

Een lidmaatschap van de ARRL kost $49,- per jaar (digitale QST) of $76,- per jaar (papieren en digitale QST).

hamnieuws.  PA3E

 

 

*HAMNET accesspoints in Hilversum geplaatst  10 JUL 2016 door PH4X

Afgelopen weekend zijn er drie HAMNET accesspoints in Hilversum opgehangen. 

Deze zullen de komende dagen geconfigureerd en getest worden 

waarna deze beschikbaar komen voor gebruikers.

De opstelling bestaat uit 3 Ubiquiti accesspoints met een 18 dBi panelantenne 

in de richtingen Noord (Almere), Oost (Amersfoort) en Zuid (Hilversum).

Er wordt gebruik gemaakt van zowel horizontale als verticale polarisatie.

De accesspoints hangen in de Alticom toren op circa 120 meter hoogte 

en zijn inmiddels ingetekend op de kaart.

De accesspoints zijn gesponsord door Heutink ICT uit Hengelo 

en zijn in beheer bij Stichting Scoop Hobbyfonds.

HAMNET_Hilversum Kaart.

Om een verbinding te maken vanuit het rode gebied 

is een rondstralende antenne voldoende.

In het gele gebied kan gewerkt worden met een kleine Mikrotik router 

met ingebouwde patch antenne.

In de groene gebieden is een grotere schotel noodzakelijk 

met een diameter van tenminste 30 centimeter.

Omdat de accesspoints op de 5,7 GHz band werken is in alle gevallen een zichtverbinding noodzakelijk.

Meer informatie over HAMNET in Nederland is te vinden op de website hamnet.nl.

hamnieuws.  PA3E

 

 

*CONDITIES SLECHT OF NIET? Jul 12, 2016

Het nadeel van de beschikbaarheid van allerlei informatie op internet is, 

dat die informatie als De Waarheid beschouwd wordt, en men geen eigen initiatief meer toont.

En dat kan je wel eens een paar leuke DX contacten schelen.

Steeds meer amateurs vertrouwen op informatiebronnen via het internet om te beslissen of, 

en op welke band, ze zullen luisteren.

Onlangs publiceerden we nog een link naar een site met real time bandcondities. 

Amateurs zitten alleen nog maar op deze sites te kijken, met in een ander venster het DX-cluster (DX, 

beste nieuwe amateurs, is een bijzonder station, meestal buiten het continent waar je zelf zit.

Het is GEEN real time versie van het LotW. Dit terzijde).

Dat levert een heel nieuw fenomeen op: dode banden.

Althans, schijnbaar dood. Iedereen luistert en niemand roept.

Onlangs ontstond hierover een discussie op amateurfora: een oldtimer merkte op 

dat als hij een oproep deed op een "dode" band waar niets te horen was, 

hij onmiddellijk respons kreeg en vervolgens een hele reeks stations kon werken.

De oldtimer gebruikte geen internet maar zette gewoon zijn transceiver aan en begon ergens te roepen.

En dan blijkt een dode band ineens niet zo dood te zijn als internet doet vermoeden. 

Vooral 12m is een verrassingsband: daar hoor je maar zelden wat, 

maar op de eerste aanroep blijken er toch een heleboel amateurs te luisteren.

De moraal van de discussie:

Geef eens een CQ.

Neem niet klakkeloos aan wat op internet staat.

Condities zijn onderhevig aan schommelingen, bepaald door het tijdstip van de dag, 

het seizoen, atmosferische omstandigheden en allerlei andere variabelen 

die niet zomaar in een voorspelling te vangen zijn.

Pak gewoon een keer die sleutel/microfoon en begin te roepen.

Je zal er versteld van staan hoe een dode band ineens tot leven komt.

pi4raz. PA3E

 

 

*UITBREIDINGEN IN ANDORRA  Jul 06, 2016

In een besluit van de overheid in Andorra van 16 juni 2016 is vastgelegd 

dat de amateurs in Andorra twee nieuwe banden erbij krijgen, 

plus een vermogensuitbreiding in een reeds toegewezen band, 

als resultaat van een verzoek van de nationale amateurvereniging URA.

60m/5 MHz

Andorra komt weer terug op 60m/5 MHz, 

maar deze keer met de nieuwe WRC15 toewijzing van 5351.5 – 5366.5 kHz 

met een maximum vermogen van 15W e.i.r.p. 

CW en USB zijn toegestaan, met een maximum bandbreedte van 5 kHz

(Lekker! Dus kunnen 3 stations tegelijk werken in de band. -red).

Deze toestemming is tijdelijk en geldt tot 31 december 2016 

en wordt permanent vanaf 1 januari 2017.

Andorra’s eerdere 60m toewijzing liep af in december 2015, 

na het eind van de WRC15 Radiocommunicatie Conferentie.

4m

Een nieuwe toewijzing is het segment van 70.0 – 70.2 MHz op basis van

Non-interference met een maximum vermogen van 10W.

Alle modes zijn toegestaan en gebruikers moeten het IARU Regio 1

4m/70 MHz Bandplan aanhouden.

6m

Het toegestane vermogen in deze band is opgevoerd naar een maximum van 600W

pi4raz. PA3E

 

 

* ARRL MELDT GEEN STORINGEN BIJ 600M EXPERIMENT Jul 07, 2016 

Het ARRL 600 Meter Experiment dat met een experimentele vergunning 

onder de roepnaam WD2XSH plaatsgevonden heeft, 

meldt dat er geen klachten over storingen zijn binnengekomen van andere gebruikers in de 465-515 kHz band 

tijdens de meer dan 202.400 uur dat de band gebruikt is, 

en ook door de deelnemers aan het experiment zijn geen storingen ondervonden.

Deze gegevens zijn opgenomen in het rapport van het experiment over de periode van 1 maart - 31 mei 2016, 

opgesteld door de coördinator van het experiment, Fritz Raab W1FR, 

met deelnemers Rudy Severns, N6LF, en John Langridge KB5NJD, en gepubliceerd op 3 juli.

Nutsbedrijven waren bang voor storingen op hun ongelicenseerde PLC systemen 

en vroegen de FCC (Amerikaanse AT -red) om regelgeving te overwegen 

die het amateurs zou verplichten om van tevoren te melden aan de nutsbedrijven dat ze van plan waren 

om de 630 meter band (472-479 kHz) of 2200 meter band (135.7-137.8 kHz) te gaan gebruiken.

Nutsbedrijven gebruiken ongelicenseerde PLC systemen om delen van het elektriciteitsnet te besturen.

De laatste update van WD2XSH vermeldt nog eens 16 extra verbindingen op de 630 meter band, 

wat het totaal op 578 brengt.

De amateur-gemeenschap wacht nu op de FCC tot die een Report and Order gaan uitbrengen 

waarin dan beschreven staat wat de regels en voorwaarden zijn om de twee banden te mogen gebruiken — 

banden die al beschikbaar zijn in vele andere landen, waaronder het aangrenzende Canada.

De ARRL verzocht de FCC in 2012 al om dezelfde band aan amateurs toe te wijzen.

“Zodra de FCC amateurs toegang tot de band van 472 tot 479 kHz geeft, 

wordt de experimentele vergunning beperkt tot 461 - 472 kHz,” zegt Raab in het rapport.

“Dat houdt de amateur frequenties vrij terwijl de experimenteerders 

hun onbemande propagatiebakens kunnen laten werken zonder de beperkte bandbreedte 

die voor amateurs beschikbaar is, op te souperen.”

Eerder dit jaar vroeg hij de ARRL om de experimentele WD2XSH vergunning te verlengen 

in afwachting van acties door het FCC action op 630 meter en 2200 meter.

Band condities werden over het algemeen als “variabel” beschreven.

Het pad naar Australië vanuit Noord Amerika werd beschreven als "goed" 

en “relatief voorspelbaar,” waar de paden naar Europa en Japan minder actief waren.

pi4raz. PA3E

 

 

* NIEUW ANTI-DRONE SYSTEEM IN AMERIKA Jul 11, 2016

Een fenomeen dat in Nederland ook steeds meer de kop opsteekt: 

ééncelligen die niet gehinderd door kennis of verantwoordelijkheidsgevoel 

met drones vliegen in de buurt van vliegvelden.

De Amerikaanse FAA (Federal Aviation Administration) is het nu zat 

en beraadt zich op technische maatregelen om die dingen uit de lucht te halen.

De FAA ontvangt meer dan 100 rapporten per maand van piloten 

en anderen die een onbemand toestel (UAV) te dicht bij een vliegtuig of vliegveld zien vliegen.

De FAA heeft nu het Pathfinder Programma opgezet om technieken te evalueren 

die UVA's of drones in de buurt van vliegtuigen kunnen detecteren en identificeren.

VK7 News meldt dat de FAA binnen dit programma een keuze heeft gemaakt 

voor een AUDS (anti UAV defence system) van de firma's Blighter Surveillance Systems, 

Chess Dynamics en Enterprise Control Systems.

AUDS kan een drone detecteren op 10 km afstand door middel van een Ku band scannende radar, 

'm volgen via precisie infrarood en daglicht camera's en gespecialiseerde video tracking software, 

gevolgd door het verstoren van de vlucht met een 'inhibitor' 

waarmee de radiosignalen die het toestel besturen, geblokkeerd worden.

Dit hele detectie-verstoringsproces is bijzonder snel en duurt gemiddeld nog geen 15s.

Ik ben alleen benieuwd of het systeem dan uitgaat van 2.4GHz besturing.

Want als ik een 1W 433MHz Long Range System module in mijn zender zet 

(die ook nog eens frequency hopping gebruikt), 

zal het systeem er nog een harde dobber aan hebben om mijn drone uit de lucht te halen.

Daar staat tegenover dat dit soort systemen door echte vliegers gebruikt worden 

en niet door COTS vliegers. (Commercial Off The Shelf, ofwel koopdozenvliegers).

pi4raz. PA3E

 

 

* U.R.A. PLAATST REPEATER OP HOOGSTE BERG IN PORTUGAL Jul 06, 2016

Paulo Borges (CU3EM) laat weten dat er sinds afgelopen weekend een nieuwe cross-band repeater 

van de União de Radioamadores dos Açores (de radio vereniging van de Azore) actief is 

met de call CQ1EPIX vanaf Pico Island, onderdeel van de Azoren.

De Portugese amateurs Antonio Paz (CU3AJ) en Paulo Gomes (CR8ABI) 

begonnen op zaterdag om 5:30 de moeizame klim van de berg Mount Pico op Pico Island 

om vervolgens deze cross-band repeater op de frequenties Tx / Rx: 144.550MHz 

en Tx / Rx: 439.550MHz met CTCSS 82.5Hz in elkaar te zetten.

Mount Pico is de hoogste berg van Portugal en de derde die vanuit de Atlantische Oceaan verrijst, 

met een totale hoogte van 2.351 meter boven zeeniveau 

en op 1.360 km ten westen van het vaste land van Portugal.

(Zouden ze 'm daar nog horen? 2.351 meter is wel hoog, maar 1.360 km is wel héél ver weg...)

Wat technische details van deze nieuwe repeater:

Call: CQ1EPIX;

Frequentie Tx / Rx VHF: 144.550 MHz;

CTCSS toon: 82.5 Hz;

Frequentie Tx / Rx UHF: 439.550 MHz;

CTCSS toon: 82.5 Hz;

Geografische coördinaten (WGS 84): 38 ° 28 '04.9 "N / 28 ° 24' 01.9" W;

Locator Maidenhead: HM58tl;

Locatie: Mount Pico - Pico Island - Azoren;

Vergunning verstrekt aan: União de Radioamadores dos Açores.

Deze repeater geeft in elk geval dekking op alle eilanden van de Azoren.

pi4raz. PA3E

 

 

*Call mutaties sinds 12-07-2016

Uitgegeven Calls  Geen

Ingetrokken Calls PA3CLM PD0NPK

Momenteel zijn er 12929 actieve calls

pi4raz. PA3E

 

 

*OPA Vonk & PIM

Pim zat met bewondering te kijken naar Opa Vonk, 

die op een flink stuk dubbelzijdig printplaat bezig was om een hooiberg aan onderdelen aan elkaar te solderen.

"Hoe weet U nou wat er aan elkaar moet, en hoe gaat dat ooit allemaal werken?" vroeg Pim.

Opa keek hem aan over zijn leesbril, en antwoordde: "Hokjesgeest".

Pim keek Opa niet-begrijpend aan.

"Dat is toch niet goed?" vroeg hij.

"In het gewone leven niet", antwoordde Opa.

"Maar bij het ontwerpen en bouwen van schakelingen is het een beproefde manier om iets voor elkaar te krijgen.

Als je iets wil maken, begint het met een idee.

Bijvoorbeeld: Ik wil een SSB transceiver bouwen.

Dat is de eerste ruwe schets.

Daarna volgen er een hoop afwegingen die invloed hebben op het bouwproces en het eindresultaat.

Zoals: Hoe groot moet het vermogen zijn dat ik er uit wil hebben.

Bouw ik 'm voor één band of voor meerdere banden.

Wil ik een VFO voor de afstemming, of een VXO.

En als ik voor een VFO kies, bouw ik die dan analoog of digitaal.

Moet er RIT in." Opa stopte even, want Pim kreeg zijn bekende glazige blik. 

"Receiver Incremental Tuning.

De mogelijkheid om een ontvanger iets te verstemmen - vaak niet meer dan een kilohertz - 

zonder dat de zender mee verstemt.

Daarmee voorkom je dat als je tegenstation een verschil tussen zend- en ontvangstfrequentie heeft, 

hij jou gaat volgen als je bij ontvangst weer op zijn signaal afstemt.

Dan blijf je achter elkaar aanlopen in de band".

Pim knikte ten teken dat hij het begrepen had.

"De tegenhanger is XIT - Transmitter Incremental Tuning, waarbij de ontvanger 

op zijn plaats blijft maar de zender in frequentie veranderd kan worden.

Is handig bij het split werken.

Wil ik voeding uit het lichtnet, of moet het ook op een accu kunnen werken.

Wil ik ook andere modes kunnen doen.

Dat zijn allemaal dingen om over na te denken voor je aan iets nieuws begint.

Heb je een keuze gemaakt, dan ga je nadenken over de opzet.

Hoe groot moet of mag de behuizing zijn.

Wat voor soort behuizing.

Neem vooral als je onervaren bent, de ruimte voor je experimenten.

Niets zo frustrerend als een schakeling die aan het eind van zijn ontwikkeling 

niet meer in zijn daarvoor gereserveerde kastje past.

En daarna begint het echte ontwerpen.

Ben je héél goed in elektronica, dan kan je alles van scratch af aan zelf ontwerpen. 

Maar heel vaak gebruiken amateurs delen van ontwerpen die al eerder gemaakt zijn, 

en combineren die tot iets nieuws.

En net als met software, komt het er ook bij hardware op aan dat de koppelvlakken kloppen.

Dat betekent dat als je het ene deel van je ontwerp op het andere aan wilt sluiten,

de spanningen en impedanties moeten kloppen.

Voorbeeld: ik maak een laagfrequent eindversterker die 10mV nodig heeft 

om genoeg lawaai te produceren in een luidspreker.

Maar als uit de demodulator maar 0,1 mV bruikbaar signaal komt, 

kan de eindversterker nog zo goed werken, 

maar uiteindelijk is het signaal nauwelijks hoorbaar.

Dan moet je dus extra versterking toevoegen.

Een apparaat wordt nooit in éen keer als geheel ontworpen, 

maar altijd in delen. 

Denk aan het amateur examen, 

waar altijd wel een vraag in zit over de functies van bepaalde blokken in een zender of ontvanger.

Dat is bij het ontwerpen van een apparaat net zo:

 je maakt verschillende blokken en die combineer je tot één geheel.

Daarbij kijk je ook of je blokken kunt 'hergebruiken'.

Bijvoorbeeld een kristalfilter: dat is doorgaans 

een ding dat je zowel bij zenden als ontvangen gebruikt.

Dus maak je je ontwerp zodanig, dat je het signaal in beide gevallen door het filter stuurt.

Een goed voorbeeld van een ontwerp dat helemaal uit losse blokken is opgebouwd, 

is de Bitx20.

Dat is een SSB transceiver voor de 20m band die je voor nog geen 5 tientjes bouwt. 

En het mooie is, dat je blok voor blok op kunt bouwen, en ook apart kunt testen.

Elke keer als er weer een blok werkt, ga je verder met het volgende blok, tot je

uiteindelijk de hele transceiver hebt gebouwd.

Je zult zien dat veel bouwprojecten uit losse blokken bestaan, 

als je eenmaal geleerd hebt om de losse functies te onderscheiden.

Laten we net doen of je deze transceiver van het begin af aan ontwerpt; 

alleen weet je nu hoe het eindresultaat er uit moet zien.

Wat moet er allemaal in zitten?"

Pim keek Opa aan en bleef stil.

"Kom", moedigde Opa aan.

"Wat heb je bij elke transceiver zeker nodig als je iets wil horen?"

Pim knikte.

"Een luidspreker of hoofdtelefoon", zei hij.

"Inderdaad.

Wat je ook ontwerpt, uiteindelijk komt er altijd ergens laagfrequent uit.

Dus een laagfrequent versterker.

Hoe zou je zoiets ontwerpen?" vroeg Opa.

Pim keek Opa even aan en zei:

"Het makkelijkst is een IC, zoals een LM386.

Daar hoeft eigenlijk alleen maar voeding op en een volumeregelaar voor".

Opa knikte instemmend.

"Inderdaad.

Je kunt natuurlijk ook met transistoren een versterkertje maken, 

maar deze LF IC's kosten een paar dubbeltjes 

en je kunt de zaak dan een stuk kleiner maken bij de bouw.

Een tip: pak de datasheets er eens bij.

Vroeger had Opa zijn kast vol staan met databoeken, die je als je geluk had, 

kreeg van het werk als ze een nieuwe serie bestelden.

Dan moest je in zo'n boek op zoek naar de gegevens van een component".

Pim keek Opa aan of hij water zag branden.

"Hadden jullie geen Google?" vroeg hij.

"We hadden niet eens internet", zei Opa.

Pim's ogen werden nog een maatje groter.

"Wat erg", zei hij oprecht.

Opa schoot in de lach.

"Google jij nou maar eens dat datasheet, en kijk wat er komt kijken bij een LM386", zei hij.

Pim zocht het datasheet op met zijn telefoon, en bladerde er doorheen.

"Oh, nou snap ik die condensator tussen pin 1 en 8", zei hij.

"Daarmee wordt de versterking nog eens 20dB groter".

"En dat is precies waarom je eigenlijk altijd eens in het datasheet van een component

zou moeten kijken", zei Opa.

"Je ziet hoe een schakeling opgebouwd is in een bestaand schema, 

maar heel vaak hebben datasheets ook voorbeelden van de toepassing van de desbetreffende component.

Dat kan je dan zo overnemen en daarmee een deel van je schakeling al zonder problemen implementeren.

Maar nu de volgende stap.

Ik neem niet aan dat jij morse gaat doen.

Dus gebruik je een microfoon.

Maar die microfoon levert over het algemeen niet genoeg energie om een zender te

moduleren.

Dus wat heb je dan verder nodig".

"Een microfoonversterker", zei Pim.

"Inderdaad.

Die kan je op verschillende manieren maken.

In de Bitx20 gebeurde dat met een enkele transistor.

Omdat het signaal daar van de collector afgenomen wordt, 

is de impedantie op dat punt vrijwel gelijk aan de collectorweerstand.

Zou je daar bijvoorbeeld een opamp gebruiken, wat overigens best kan, 

dan moet je wel een weerstand zetten tussen de uitgang van de opamp en de volgende schakeling.

De ingang van de versterker en de uitgang van de microfoonversterker liggen namelijk aan elkaar, 

en de opamp zou anders de ingang van de versterker

vrijwel kortsluiten, zie het blokschema.

Pim bestudeerde het blokschema en knikte ten teken dat hij het begrepen had.

"Het mooie hiervan is", vervolgde Opa, "dat je deze twee blokken meteen kunt testen.

Als je immers spanning zet op zowel de microfoonversterker als de laagfrequent versterker, 

hoor je je microfoonsignaal terug via de luidspreker of hoofdtelefoon, 

afhankelijk van wat je aangesloten hebt.

Als deze blokken werken, kan je door naar het volgende blok.

Dat is een mixer.

Het maakt niet zoveel uit hoe je die opbouwt: Actief, passief, 

enkel gebalanceerd of dubbel gebalanceerd: 

als je er maar voor zorgt dat het signaal wat er in gaat en er uit komt, 

overeenkomt met wat de blokken daaromheen nodig hebben of leveren.

Dat vereist soms wat experimenteren omdat een en ander teveel of te weinig is, 

maar uiteindelijk stem je dat zo op elkaar af dat het goed werkt.

Je ziet dat een vast signaal naar de mixer geleverd wordt door het blokje BFO.

Dat zorgt ervoor dat het microfoonsignaal naar de middenfrequent gemengd wordt, 

en omgekeerd dat het middenfrequent signaal naar laagfrequent gemengd wordt. 

Doorgaans is dit een kristaloscillator waarvan de frequentie overeenkomt met de middenfrequent.

Die middenfrequent moet je zorgvuldig kiezen.

In Amerika hadden ze eerst 1 0MHz bedacht, 

want dan hoef je maar 4MHz bij te mengen om op 20m terecht te komen.

Maar in Amerika zitten op 1 0MHz tijdzenders, 

en die kwamen in de middenfrequent

terecht met storing tot gevolg.

Dus heeft men daar uiteindelijk 11 MHz kristallen gebruikt.

Het goede nieuws daarbij is, dat de VFO maar van 3 tot 3,35MHz hoeft te lopen.

Hoe lager de frequentie, hoe stabieler de VFO te maken is.

Het slechte nieuws is dat de spiegel van het mengproduct, zijnde 8MHz, dichterbij de

uitgangsfrequentie komt te liggen zodat de filtering wat beter moet zijn.

Ook voor de BFO oscillator 

kan je op internet gewoon googlen naar een kristal oscillator bijvoorbeeld.

En dat bouw je weer na, waarna je het signaal aan de mixer aanbiedt.

Of de BFO werkt, kan je controleren op een ontvanger.

Je hebt er dus niet eens een scoop voor nodig: je hoort gauw genoeg 

of er rond de frequentie van het kristal een fluittoon te horen is, 

en of deze verdwijnt als je de BFO stroomloos maakt.

Werken de beide signalen die aan de mixer toegevoerd worden, 

dan volgt de mixer zelf.

Dat kan een zelfgemaakte passieve enkel gebalanceerde mixer zijn, 

maar ook een bestaand dubbel gebalanceerde mixer zoals de SBL1 bijvoorbeeld.

Wat komt er uit denk je?" vroeg Opa.

Pim dacht weer na en zei: "De som en het verschil van de signalen".

"Inderdaad", beaamde Opa.

"In dit geval wordt het dan een dubbelzijband signaal met onderdrukte draaggolf.

En dat betekent dat als je op de frequentie gaat luisteren 

waar je eerst je fluittoontje hoorde, 

je nu op zowel USB als LSB het signaal van de microfoon kunt horen.

Andersom, een LSB of USB signaal op de frequentie van het BFO signaal wordt 

nu door de luidspreker weergegeven als gewoon spraak.

Feitelijk heb je nu een zendontvanger voor één frequentie.

Hij zendt alleen dubbelzijband, en het vermogen is ook niet direct geschikt voor

comfortabel communiceren, maar het kan wél.

Wat er verder nog in de transceiver zit is om het signaal te verfraaien en te kunnen variëren.

Maar de basis is er: je kunt spraak op een draaggolf zetten 

en je kunt een gemoduleerde draaggolf demoduleren.

Goed, de volgende stap.

Zoals ik in het begin van mijn betoog al zei, moet je bij het ontwerpen 

van verschillente transceiver delen ervoor zorgen dat de signalen op elkaar aansluiten. 

Dus hier een daar een versterker tussen is geen overbodige luxe.

Dat kan je je ook wel voorstellen, want de signalen aan de antenne zijn microvolts, 

terwijl de signalen aan de luidspreker honderden millivolts zijn. 

van 1 uV naar 1 00mV is een factor 1 00.000.

Er moet dus best wat versterkt worden.

Zo ook voor het volgende hokje: het kristalfilter.

Wat dat doet, is één van de zijbanden er afsnijden.

In dit geval de lage zijband, want in de 20m band wordt USB gebruikt.

Zou je het signaal achter het kristalfilter op een ontvanger beluisteren, 

dan is het een USB signaal op de frequentie van het BFO signaal geworden.

In dit stadium is het dus al een echte enkelzijband transceiver geworden.

Alleen met vaste frequentie, namelijk de middenfrequent.

Maar je wilt natuurlijk kunnen afstemmen over de band.

En daar dient een VFO voor: een Variabele Frequentie Oscillator.

Hoe je die opbouwt, doet er niet zoveel toe.

Je kunt 'm conventioneel maken met een afstemcondensator en een

transistor of FET, maar ook digitaal met bijvoorbeeld een Si5351.

De frequentie van de VFO kies je zo dat als je de VFO mengt met de middenfrequent 

die je gemaakt hebt, één van de mengproducten in de band komt die je wilt hebben. 

In dit geval de 20m band.

Dus als ik 11 MHz kristallen voor de middenfrequent gekozen heb, 

wat moet dan de VFO frequentie worden om op 1 4MHz uit te komen?"

Pim hoefde niet lang na te denken, en riep: "3MHz!"

"Of?" vroeg Opa.

Pim keek Opa niet begrijpend aan.

"Er is nog een VFO frequentie te bedenken waarmee je 11 MHz 

om kan zetten naar 14MHz, namelijk 25MHz. 25 min 11 is ook 1 4MHz.

In de praktijk doe je dat niet gauw, omdat een analoge VFO lastig stabiel te maken is op 25MHz.

Maar als je een Si570 zou gebruiken, zou die keuze weer wél voor de hand liggen. 

Want een Si570 kan geen 3MHz maken; dat is te laag.

Daarentegen heeft die weer helemaal geen probleem met 25MHz.

Zie je hoe je per hokje keuzes kunt maken voor de uitwerking van de gewenste functie?

Als het in- en uitgangssignaal maar aansluit op het volgende hokje.

Hoe je binnen zo'n hokje de functionaliteit realiseert, is aan jou.

Ok, we hebben gemengd.

Wat hou je over?" Pim zei meteen: "1 4MHz en 8MHz".

Opa knikte instemmend.

"Inderdaad, de som en de verschil frequenties van 3 en 11.

Die 8MHz moet je wegfilteren en dat doe je met een bandpass filter.

Daarna moet het signaal nog versterkt worden tot het juiste vermogen, 

en dan moet het weer door een low pass filter, 

ofwel laagdoorlaat filter, om de hogere harmonischen die een eindtrap maakt 

binnen de eisen van het AT te houden.

Heb je je transceiver op deze manier opgebouwd, dan kan je later altijd nog blokjes

vervangen om verbeteringen aan te brengen.

Bijvoorbeeld de analoge VFO vervangen door een digitale.

Of meer bandfilters toevoegen zodat je een meer banden transceiver krijgt.

Of een mixer vervangen door een exemplaar met betere prestaties.

Wat je ook ontwerpt, deel het op in functionele blokken.

Op die manier kan je veel makkelijker iets maken dan dat je het in 1 keer probeert te doen, 

want dan raak je het overzicht kwijt.

Dat geldt niet alleen voor transceivers, maar eigenlijk voor alles wat je bouwt.

Deel het op in functionele blokken, en bouw en test deze blokken afzonderlijk.

Dan weet je zeker dat datgene wat je al gemaakt hebt, het doet.

Als je alles in één keer maakt en het werkt niet, moet je alles nalopen om uit te

vinden wat niet werkt.

Hopelijk doe je wat met deze raad". Pim knikte.

"Tot nu toe heb ik nog niet veel ingewikkelds gebouwd.

Maar ik snap de gedachte.

Dank U wel", zei Pim, en keek nog eens naar het blokschema van de transceiver

om alles goed tot zich door te laten dringen.

pi4raz PA3E

 

 

*NVWA verbiedt verkoop 24 USB-laders om veiligheidsredenen

Gepubliceerd: 13 juli 2016 06:51

 De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) 

heeft de verkoop van 24 opladers met USB-aansluiting in Nederland verboden.

De opladers vertonen ernstige technische gebreken 

of worden niet geleverd met de nodige documentatie.

De NVWA onderzocht 41 opladers op veiligheid en veiligheidsdocumenten.

12 USB-laders vertoonden ernstige technische gebreken 

waardoor bij gebruik een elektrische schok of zelfs brand kan ontstaan, 

meldt de overheidsinstantie woensdag.

Nog eens 12 laders voldeden wel aan de technische eisen, 

maar werden niet geleverd met benodigde technische documentatie.

De veiligheid kan daardoor niet worden gegarandeerd.

Het lijkt erop dat vooral goedkopere USB-opladers gebrekkig zijn.

Dat heeft te maken met de onderdelen van de opladers 

en de manier waarop de oplader is samengesteld.

Van de 19 goedkoopste opladers, voldoen er 17 niet aan de eisen.

Merkloos

Van de opladers met ernstige gebreken zijn er zes merkloos.

De NVWA heeft een lijst met de onderzochte opladers gepubliceerd 

met daarbij het typenummer van de opladers, zodat gebruikers foutieve opladers kunnen herkennen.

Behalve de merkloze adapters zijn ook opladers van de merken Flextronics, Mjoy en Pure afgekeurd.

Grote merken

Bij de test is ook een aantal opladers van grote merken onder de loep genomen.

Uit het onderzoek blijkt dat bepaalde opladers van smartphonemakers Sony, 

Samsung, Huawei en Nokia zijn afgekeurd vanwege gebrek aan de nodige documentatie.

USB-laders van andere bekende of populaire merken zoals Philips, Belkin 

en Scanpart waren volgens de NVWA wel in orde.

Problemen

Er is voor gekozen de USB-laders te onderzoeken, 

omdat ze populair zijn en omdat er veel imitaties van in de omloop zijn.

Ook kwamen er klachten binnen bij de NVWA en de Europese Commissie over onveilige laders.

De meeste onderzochte opladers zijn gekocht op een webwinkel met een Nederlands adres.

Vier adapters kwamen van een webwinkel zonder contactadres in de EU, 

maar met een Nederlandstalige website.

De autoriteit benadrukt dat het niets kan doen tegen verkoop van de adapters 

door verkopers die zijn gevestigd in het buitenland.

Door: NU.nl PA3CAZ

 

 

*Winden creëren morscode op Mars. 11-07-2016 Caroline Kraaijvanger.

De Mars Reconnaissance Orbiter heeft een prachtige foto gemaakt 

van wel heel bijzondere duintjes op Mars: hun vorm doet denken aan de Morsecode.

Net als de beroemde Morsecode bestaan de duintjes uit strepen en ‘stipjes’.

De duintjes zijn het werk van de Marswind.

Normaal gesproken kunnen de vormen en richting van duintjes ons meer vertellen 

over de windrichting, maar de vorm van deze duintjes is zo complex dat dat wat lastiger vast te stellen is.

Onderzoekers denken dat een cirkelvormig dal

 (waarschijnlijk een oude, opgevulde krater) 

de hoeveelheid zand die beschikbaar is voor de totstandkoming van duinen beperkt.

Tevens is de krater van invloed op de lokale winden.

En die twee dingen hebben geleid tot de totstandkoming van deze ‘Morse-duintjes’.

De ‘streepjes’ zijn ontstaan door toedoen van winden 

die uit twee richtingen komen en loodrecht op de duintjes staan.

Hierdoor wordt het losliggende materiaal in een rechte lijn ‘geduwd’.

De kleinere stippen ontstaan waarschijnlijk 

door een verstoring in het proces dat de ‘streepjes’ creëert.

Hoe dat precies zit, weten onderzoekers nog niet.

En dat is dan ook één van de redenen voor het maken van deze foto.

Mogelijk levert verdere bestudering van deze en andere beelden 

meer inzicht op in de totstandkoming van de duinen.

Scientias PA3CAZ

 

 

*Onze moppen van de Week.

Aan een bar in een drukke kroeg zit een blinde man 

welke plotseling vrij hard roept naar de barkeeper:

He barkeeper, zal ik jou eens een goeie mop over domme blondjes vertellen?

De barkeeper loopt naar de blinde kerel toe en fluistert hem in zijn oor:

De kerel naast je is twee meter groot en heeft zijn blonde vrouw bij zich, 

aan de andere kant naast je zit een blonde kerel 

waarvan ik toevallig weet dat hij Europees kampioen kickboksen is, 

recht tegenover je zit een blonde kerel die worstelt als hobby 

en ik zelf weeg 145 kilo en ben ook blond.

Weet je zeker dat je die mop nog wilt vertellen?

Zegt die kerel:" Mwah, laat maar zitten, anders moet ik hem 4 keer uitleggen!!

 

Een priester, een doctor en een ingenieur staan tijdens het golfen 

op een erg langzaam groepje voor hen te wachten.

Zegt de ingenieur: "Wie zijn dat?

We staan al een kwartier op ze te wachten.

" Doctor: "Ik weet het niet, maar ik heb nog nooit zulke stumpers gezien."

Priester: "Daar heb je de golfbaanbeheerder,

laten we eens een woordje met hem hebben.

Hi George, zeg eens George, wat is er met die groep voor ons,

ze zijn nogal langzaam."

George: "Oh, dat kan wel kloppen,

dat is een groepje blinde brandweerlieden.

Ze zijn blind geworden tijdens het redden van ons clubhuis vorig jaar.

We laten ze hier dus maar gratis spelen wanneer ze maar willen."

Priester: "Wat triest. Ik denk dat ik voor ze zal bidden vanavond."

Doctor: "En ik zal eens aan mijn oogspecialist vragen

of hij misschien iets voor ze kan doen."

Ingenieur: "Waarom kunnen ze niet gewoon ’s nachts spelen."

 

Een blinde en een kreupele lopen samen op straat.

Zegt de kreupele tegen de blinde:

"Als ik nu op je schouders ga zitten,

kun jij voor mij lopen en kan ik voor jou kijken."

Zo gezegd, zo gedaan.

Een paar minuten later zegt de blinde plotseling:

"Tjonge zeg, daar komt een mooie vrouw aan!"

Zegt de kreupele: "Ik dacht dat je blind was?!?"

"Dat klopt ook wel," zegt de blinde,

"ik zie ook niets, maar ik voel het in mijn nek!"

 

De eigenaar van een kledingwinkel komt eens een kijkje nemen in z'n zaak

en treft z'n verkoper aan, die z'n arm in het verband heeft.

"Goed nieuws, meneer", zegt de verkoper,

"het is me eindelijk gelukt om dat pak te verkopen

dat we al drie jaar in de aanbieding hadden."

"Maar m'n beste kerel, dat is geweldig.

Je bedoelt toch dat lila-paarse pak met die groene stiksels?

Ik dacht dat het je nooit zou lukken die te verkopen!"

De eigenaar kijkt z'n verkoper aan en merkt dan diens arm op, in het verband.

"Wat is er met je arm gebeurd?

Heb je een ongeluk gehad?"

Zegt de verkoper:

"Toen de klant met z'n nieuwe pak de winkel uitliep

werd ik aangevallen door z'n blindengeleidehond."

Lachjekrom PA3E

 

 

*Te koop kijkt a.u.b. voor meer informatie bij TE-KOOP

 

 

*Heeft ook u iets te koop.

Of weg te geven of u zoekt iets.

Misschien hebt u informatie nodig?

Laat het weten via het ORB e-mailadres wij nemen het dan op in de ronde.

Misschien kan een medeamateur u helpen

*Zo nu zijn we weer aan het einde gekomen van deze 579e ronde.

Johan PD2JCW,

en onze vast copy leveranciers

wensen u nog een prettige avond verder.

Tot de volgende Ronde maar weer.


Terug naar de Ronde