Het is 17 Mei 2023, 863^ste Ronde.

Van de Onafhankelijke Radioamateurs Brabant “ORB”

* Goedenavond zend-, en luisteramateurs,

U luistert naar de woensdagavond ronde van de ORB.

Wij proberen u, zoals bij elke ronde weer wat nieuws te brengen.

Onze rondeleiders zijn Johan PD2JCW en Frank PF1SCT

De eindredactie en webpagina worden verzorgd door

Edmond PA3E en Gerard PD4ME

Ons team is uit gebreid met Gerard PD4ME.

Die langzaam het werk van Edmond PA3E zal overnemen.

Met vriendelijke groet, van het Web team Edmond PA3E en Gerard PD4ME.

 En de Ronde leiders Johan PD2JCW en Frank PF1SCT

*LoRa via de maan.

Frank Webmaster PI4RAZ.

Geplaatst op 11 mei 2023.

LoRa is een communicatiemethode waarmee radiocontacten over lange afstanden

kunnen worden gemaakt met behulp van doorgaans energiezuinige apparaten.

Dit zou niet verwonderlijk moeten zijn, aangezien LoRa een afkorting is voor “lange afstand”,

wat doorgaans gaat om afstanden in de orde van grootte van enkele kilometers.

Een groep studenten rekt de bijnaam “lange afstand” echter tot het uiterste door te proberen

een signaal te verzenden en te ontvangen met een totaal pad van ongeveer 768.000 kilometer

door gespecialiseerde apparatuur te gebruiken om daarmee een LoRa-signaal

tegen de maan te kaatsen en weer op aarde te ontvangen.

Aarde-Maan-Aarde (EME)-communicatie wordt meestal gedaan

door amateurradio-operators als hobby, aangezien de ontwikkeling van communicatiesatellieten

andere toepassingen van dit communicatie pad grotendeels achterhaald heeft gemaakt.

Een richtantenne en een signaal van meestal in de orde van 1 kW

worden vaak gebruikt om de extreem hoge pad verliezen te compenseren.

Met behulp van LoRa, dat gebruik maakt van chirp-spread-spectrummodulatie,

hopen ze deze vermogensbehoefte aanzienlijk te verminderen.

De signalen worden gegenereerd en ontvangen op een set HackRF One-apparaten

die aan een reeks versterkers worden toegevoerd, en het team gebruikt

ook een set grote schotelantennes, één in New Jersey en een andere in Alaska,

om de berichten te verzenden en te ontvangen.

De gebruikte software is de open-source SDRAngel dat handig is voor het besturen

van de HackRF en het verschuiven van het LoRa-signaal naar 1296 MHz.

Normaal gesproken wordt LoRa gebruikt op een niet-gelicentieerde band (868MHz),

maar deze methode zorgt voor een fijnere controle van niet alleen de frequentie

maar ook de bandbreedte, waardoor de impact van het padverlies wordt verminderd.

Op dit moment hebben ze nog geen contact gehad met het Alaska-station

(mede doordat die antenne onder de sneeuw ligt),

maar we hopen in de toekomst meer nieuws te horen.

Bekijk in de tussentijd wat meer traditionele langeafstandscommunicatie

met behulp van dit protocol met meer hanteerbare antennes.

https://www.pi4raz.nl/  Edmond PA3E

*DATA-OPSLAG IN DNA WEER STAP DICHTERBIJ

5 MEI 2023.

Dataopslag in synthetisch DNA biedt voordelen ten opzichte van opslag in de cloud.

Onderzoekers van onder meer de TU Eindhoven ontwikkelden microbolletjes

met geïsoleerde DNA-strengen, zodat deze databestanden los van elkaar kunnen worden uitgelezen.

Deze week publiceerden ze hun bevindingen in Nature Nanotechnology.

Terwijl de datacenters als paddenstoelen uit de grond schieten en het steeds meer energie kost

om al onze informatie op te slaan in de cloud, zijn wetenschappers druk bezig

een andere manier van dataopslag voor elkaar te krijgen.

Niet door zoals gebruikelijk minuscule schakelaartjes aan en uit te zetten

en op die manier een code van enen en nullen te genereren,

maar zoals de natuur het al veel langer doet: met behulp van DNA.

SYNTHETISCH DNA

DNA bestaat uit strengen van nucleotiden.

Hierin bevat de volgorde van de stikstofbaseparen adenine-guanine

en thyminecytosine (AG en TC) de instructies

voor de ontwikkeling van levende organismen en virussen.

Door zelf synthetisch DNA te maken, kunnen we ook onze eigen informatie

als AG/TC-codering opslaan, is de gedachte.

In plaats van energie slurpende opslagcentra zijn dan veel kleinere,

energiezuiniger en dus goedkopere laboratoria nodig.

Het idee om DNA als dataopslag te gebruiken bestaat al langer.

In 1964 werd het idee al geopperd door een wetenschapper uit de Sovjet-Unie,

in 2011 werd een boek over genetica voor het eerst gecodeerd in DNA,

en in 2017 zat de vaart er al in, zoals we hier al eerder schreven.

Wetenschappers hopen zelfs met een ‘DNA-computer’ dingen te kunnen doen

die een gewone computer niet kan, blijkt uit dit verhaal uit 2021.

En behalve DNA kun je ook andere moleculen gebruiken,.

DNA UITLEZEN MET PCR

Een van de uitdagingen die deze vorm van dataopslag met zich meebrengt,

is hoe de gewenste informatie op een bepaald moment weer kan worden uitgelezen.

Op dit moment gebeurt dat met de PCR (polymerase chain reaction)-methode,

die we inmiddels allemaal kennen van de coronatesten van afgelopen jaren.

Bij deze methode wordt DNA dat een bepaalde code bevat miljoenen keren gekopieerd

om het detecteerbaar te maken.

Dit op basis van een ‘primer’ die de gezochte DNA-code bevat.

Voor een virus dat je zoekt is dat een ideale methode.

Om grote databestanden uit te lezen heb je echter meerdere primers nodig

en moet je telkens al het DNA aan de test onderwerpen – en bij elke kopieerslag

kunnen er foutjes optreden en gaat de kwaliteit van de data dus achteruit.

MICROBOLLETJES

Hierop heeft een internationaal team onderzoekers van onder andere de TU Eindhoven,

de Radboud Universiteit en Microsoft nu iets gevonden.

Zij ontwikkelden een microbolletje waaraan zich strengen van basenparen

kunnen hechten die samen één bestand vormen.

Hiermee kan het uitlezen efficiënter gebeuren, en met minder achteruitgang in de datakwaliteit.

Afgelopen donderdag, op 4 mei, publiceerden ze hun resultaten in het vakblad Nature Nanotechnology.

De microbolletjes bestaan uit eiwitten en polymeren, en hebben thermische eigenschappen

waardoor ze zich boven de 50 graden Celsius sluiten.

Op die manier is het mogelijk het PCR-proces binnen een bolletje laten plaatsvinden.

De verschillende bestanden worden daardoor geïsoleerd van elkaar

(maar wel gelijktijdig) gekopieerd en doorzocht

– de informatie bevindt zich zoals het ware in een stapel boeken,

in plaats van in een grote berg A4-tjes.

KWALITEIT VAN DE DATA

Wellicht nog belangrijker is dat op deze manier alleen het originele DNA na de PCR-test bewaard blijft:

als de temperatuur daalt en het bolletje zich weer opent, komt het gekopieerde DNA vrij,

maar blijven de vastgehechte, oorspronkelijke strengen zitten.

Zo hebben kopieerfouten geen blijvende invloed op de kwaliteit van de data.

‘We zitten nu op een verlies van 0,3 procent na drie keer uitlezen,

vergeleken met 35 procent bij de huidige methode.’

zeggen promovendus Bas Bögels en zijn begeleider Tom de Greef van de TU Eindhoven

in een nieuwsbericht op de website van de TU/e.

FLUORESCEREND LABEL

Om te weten welk bolletje moet worden geopend

– dus welk boek de gegevens bevat die je zoekt

– hebben de onderzoekers de bolletjes van een fluorescent label voorzien,

elk met een eigen kleur.

Een apparaat kan deze kleuren detecteren en van elkaar onderscheiden.

De Greef ziet het nieuwe datacenter al helemaal voor zich, vertelt hij op de website van de TU/e:

in een deel van het gebouw worden nieuwe bestanden gecodeerd via DNA-synthese,

in een ander deel liggen grote velden aan bolletjes met bestanden.

Een robotarm haalt een bolletje eruit, leest de inhoud, en plaatst het weer terug.

TOEKOMST

De Greef verwacht dat het eerste DNA-datacenter over vijf à tien jaar werkelijkheid is geworden.

Het idee is overigens niet dat dit de gebruikelijke manier van dataopslag volledig zal vervangen, zegt hij desgevraagd.

Er zal straks dus niet voor elke Google-zoekterm die je intikt een PCR-test worden opgestart.

‘Het is bedoeld voor archiefopslag, dus voor data die hooguit een paar keer per jaar worden uitgelezen’, zegt De Greef.

‘Maar veel van de gegevens die we bewaren vallen daaronder.’ 

https://www.deingenieur.nl/ Edmond PA3E

* Paul ON5PU Stuurde mij dit mooie bericht.

Van 28 april t/m 21 mei is de cal DL17UBOOT actief op verschillende banden en modes.

De U boot is een voormalig vaartuig van de Duitse marine.

Het wordt op een ponton van Kiel naar het techniek museum in Speyer gebracht.

Schijnbaar gaat dit ook nog via Dordrecht, maar is een beetje onduidelijk in de berichtgeving

Er valt ook nog een leuk award te verdienen.

Lees meer op:

https://www.darc.de/der-club/distrikte/l/dl17uboot/

Met vriendelijke groet,

Paul Glaser ON5PU

* Nog compactere computerchips met grote mogelijkheden.

Frank Webmaster PI4RAZ.

Geplaatst op 15 mei 2023.

Onderzoekers in de Verenigde Staten hebben dunnere,

compactere computerchips gemaakt met grote mogelijkheden.

Dichtere en krachtigere computerchips zijn binnenkort mogelijk

dankzij ontwikkelingen in een laboratorium van het Massachusetts Institute of Technology (MIT).

Onderzoekers daar hebben een manier ontwikkeld om te werken

met 2D-materialen die zo dun zijn dat ze niet meer dan drie atomen dik zijn.

Door ze bovenop een volledig gefabriceerde siliciumchip te leggen,

kunnen ze een grotere dichtheid creëren.

Volgens de MIT-nieuwswebsite leidt deze groei- en fabricagetechnologie

bij lage temperatuur niet tot schade aan de chip.

Schade was een groot probleem tijdens eerdere pogingen

om deze integratie bovenop een silicium CMOS-wafer te bereiken,

omdat het proces gewoonlijk temperaturen van 600 graden Celsius vereist.

Temperaturen boven de 400 graden Celsius kunnen ervoor zorgen

dat de transistors en circuits kapotgaan.

De nieuwswebsite meldde ook dat deze technologie het groei- en integratieproces

op een 8-inch wafer verkort van meer dan een dag tot minder dan een uur.

Een verkorte groeitijd wordt door onderzoekers gezien als bijzonder aantrekkelijk

voor industriële fabricages vanwege de efficiëntie.

Onderzoekers zeiden ook dat ze het gebruik van dit proces willen onderzoeken

voor flexibele oppervlakken zoals textiel, polymeren of papier,

waardoor het vooruitzicht wordt vergroot om halfgeleiders te integreren in kleding,

papieren notitieboekjes en andere alledaagse voorwerpen.

https://www.pi4raz.nl/  Edmond PA3E

*Kort radioamateurnieuws – week 19, 2023

13/05/2023 door Erwin van der Linden (PE1CUP)

1. De ontwikkeling van universeel RF-testinstrument URTI

Het Great Scott Gadgets-team, bekend onder meer van de HackRF,

kondigt de ontwikkeling van een nieuw opensourceproduct aan,

het Universal Radio Test Instrument (URTI).

Dit SDR-instrument moet een groot aantal RF-testfuncties gaan bieden in één veelzijdig apparaat.

Het zou verschillende, vaak kostbare testapparaten moeten kunnen gaan vervangen.

Denk daarbij bijvoorbeeld aan een spectrumanalyzer, VNA, signaalgenerator,

antenne-analyzer, vermogensmeter, frequentieteller en zelfs een SDR-transceiver.

Het apparaat is bedoeld voor radioamateurs, onderzoekers, docenten en professionals.

Meer informatie: Great Scott Gadgets – Development of a Universal Radio Test Instrument

Met dank aan Wilko PA1WBU voor de tip.

2. PDF-download: PI4HAL-bulletin mei 2023

PI4HAL is het clubstation van de Vereniging Radiozendamateurs SS Rotterdam.

Het station bevindt zich op het voormalige passagiersschip SS Rotterdam,

dat tegenwoordig dienstdoet als hotel en permanent is afgemeerd

aan het 3e Katendrechtsehoofd in Rotterdam (QTH-locator: JO21fv).

De vereniging heeft tot doel – naast het in de lucht houden van PI4HAL

 – de radiohobby bij de bezoekers van het schip toe te lichten en te promoten.

De vereniging brengt bovendien maandelijks een uitgebreid,

gratis nieuwsbulletin uit, het PI4HAL-bulletin.

De mei-uitgave is nu als PDF-download beschikbaar: PI4HAL-bulletin mei 2023.

Heb je tips voor ‘Kort radioamateurnieuws’, bijvoorbeeld omdat je een evenement wilt aankondigen?

Wij horen dat dan graag: webredactie@veron.nl.

Natuurlijk ontvangen wij ook graag (concept)artikelen voor de VERON-website of Electron.

https://veron.nl/ Edmond PA3E

*WAP contest 2023

Karin Mijnders PA2KM

Beste OM’s en YL’s,

Op zaterdag 10 juni 2023 wordt de 55e Worked all Provinces Contest gehouden.

Het doel van deze contest is het werken van zoveel mogelijk stations

in zoveel mogelijk Nederlandse provincies.

Extra multipliers kunnen gescoord worden door verbinding te maken

met de VRZA-afdelingen met de verenigingscalls inclusief PI4CQP/a

en PI4VRZ, die voor deze gelegenheid gebruik zal maken van de speciale roepnaam PA100PCG.

Clubstations

Als clubstation kun je uiteraard meedoen aan de WAP-contest.

Hiermee kun je punten verdienen voor het klassement van de afdelingsbeker.

Je kunt deelnemen vanuit je clubshack, bij iemand thuis,

maar misschien maken jullie er wel een velddag van.

Tevens krijgt de afdeling bij deelname aan de WAP contest

en later in november aan de QSO-party een extra financiële bijdrage.

VRZA-afdelingen die deelnemen kunnen mij uiterlijk 31 mei

per mail laten weten of ze als afdeling deel gaan nemen.

Jullie zullen vanaf 8 juni 2023 op de landelijke website vermeld worden

zodat alle deelnemers weten naar welke stations ze uit kunnen luisteren om extra multipliers te verdienen.

Individueel

Als individu ben je natuurlijk ook welkom om mee te doen en je log in te sturen.

Je kunt alleen thuis of op een buitenlocatie lekker vrij en/of hoog ergens gaan zitten als portabel station.

Vanaf 8 juni kun je de deelnemende VRZA-clubstations, die zich vooraf hebben aangemeld,

op de website van de VRZA vinden zodat je kunt zien met welke stations je extra multipliers kunt verdienen.

Loggen

Loggen mag met de hand of in een tekstdocument.

Ik zal proberen om voor de contest begint een logprogramma voor N1MM beschikbaar te stellen

waarin de calls die multipliers opleveren ook verwerkt zijn.

Je kunt dit dan vinden op de site van de VRZA.

Afdelingsbeker

Met de verbindingen die in de WAP contest gemaakt worden kunnen door alle deelnemende VRZA-leden

ook punten verdiend worden voor de VRZA-afdelingsbeker voor de afdeling waar ze bij staan ingeschreven.

Geef dan ook in het summary-log aan van welke VRZA-afdeling je lid bent.

We hopen dat het weer een gezellige contest wordt met goede condities zodat we veel verbindingen kunnen maken.

Hier vind je het reglement.

Met vriendelijke groet,

Karin Mijnders PA2KM

Contestmanager NLC en WAP

https://www.vrza.nl/ Edmond PA3E

*Back in Time.

We kijken in deze rubriek naar de CQPA-nummers van deze maand in 1993, 2003 en 2013.

We doen dat selectief en beperken ons tot een keuze uit de technische artikelen.

Leuk om herinneringen op te halen, of om op nieuwe ideeën te komen.

1993

PAoHOR beschrijft zijn morse-computer, een leuk ontwerp rond de 8085 CPU van Intel.

De Intel 8085 microprocessor is opvolger van de Intel 8080 CPU-familie.

De 8085 was niet alleen sneller dan de 8080, maar had ook de volgende verbeteringen:

• De 8085 had een enkele 5 Volt voeding.

• De klokoscillator en systeemcontroller waren geïntegreerd op de chip.

• De CPU had een seriële I/O poort.

Twee nieuwe instructies werden toegevoegd aan de 8085 instructieset.

De CPU bevatte ook een paar niet gedocumenteerde instructies.

Deze instructies zouden deel moeten uitmaken van de CPU-instructieset,

maar op het laatste moment werden ze ‘weg’-gelaten

omdat ze niet compatibel waren met de toekomstige Intel

8086.

Er waren meerdere versies van 8085 microprocessoren.

De oorspronkelijke versie van de 8085 microprocessor

zonder achtervoegsel "A" werd alleen door Intel geproduceerd,

en werd zeer snel vervangen door 8085A met bugfixes.

Een paar jaar daarna, rond 1980, introduceerde Intel 8085AH

- HMOS-versie van 8085A.

Er was ook 80C85A - CMOS-versie van de 8085A.

Het is niet duidelijk of 80C85 ooit door Intel is geproduceerd of niet,

maar hij werd geproduceerd door tenminste twee tweede bron fabrikanten

- OKI en Tundra Semiconductor.

Tundra Semiconductor produceerde de snelste 8085 microprocessor op 8 MHz.

Andere Fabrikanten: AMD, Mitsubishi, NEC, OKI, Siemens, Toshiba.

Rusland produceerde -enkele jaren geleden- ook klonen van Intel 8085 CPU.

De reden voor de '5' in het modelnummer was dat de 8085

alleen een 5-volt voeding nodig had, in tegenstelling tot de 8080

die een 5-volt én een 12-volt voeding nodig had.

Beide processoren werden gebruikt in computers

die het besturingssysteem CP/M draaiden.

Later werd de 8085 als een microcontroller gebruikt,

voornamelijk omdat hij eenvoudigere componenten nodig had.

Beide processoren zijn later echter verdrongen

door de compatibele maar krachtigere Zilog Z80.

Deze processor nam het grootste gedeelte van de CP/M computermarkt over,

alsook een groot gedeelte van de homecomputermarkt begin jaren 80.

Daarmee begon de opmars van de home-pc, nu 40 jaar geleden…

De 8085 kost nu zo’n 12 tot 15 euro – moet je nagaan wat we destijds neertelden

voor bijvoorbeeld voor een pc, dat was toch echt een ‘bak geld’…

Enfin.

Een morsecomputer maken we nu met een Arduino of een Raspberry Pi,

soms nog wat anders, maar als het even kan met een USB-poort

en helemaal mooi als het ook nog volledig integreert met N1MM+

voor het contesten zoals de K1EL van https://hamcrafters2.com/.

Ik gebruik alweer een tijdje de WKmini en ben er tevreden over.

Is al de tweede, de eerste is door RF en slechte aarding in de shack gesneuveld.

Oeps.

2003

Een leuk idee voor een verticale vakantie antenne door Flip PA3GBO in het aprilnummer.

Feitelijk stukken buis van 1 meter die gestapeld kunnen worden,

een grondplaat en een spoel voor de afstemming met radialen.

Hij beschrijft heel eerlijk wat mij ook ooit overkwam;

tijdens het ‘hijsen’ van de antenne die plat op maaiveld lag kwam deze bol te staan en knapte.

In mijn geval ging het om delen van kunststof legermastje,

de bekende groene stokken met een houten klos erin.

Destijds heeft Rien PE1MAI zijn best gedaan en de defecte delen gerepareerd

zodat die voor de volgende contest weer beschikbaar waren.

Zo’n mastje opzetten is toch iets wat je minimaal met twee man moet doen

en waar je geduld mee moet hebben…

Ja, en dan maar meteen 9 meter de lucht in steken

om zo op 40 meter met een kwartgolf uit te kunnen komen.

Je moet durven…

Hij werkte er wel DX mee in het voorjaar vanaf de camping in Frankrijk.

Ik denk niet dat ik de XYL zo gek krijg…

2013

In het nummer 4 van dit jaar veel ‘krenten uit de examenpap’.

Iets wat we missen, zeker nu het CBR straks de examens gaat afnemen

en we niet meer goed weten wat er gevraagd gaat worden.

Oefenvragen zijn er nog wel, maar terugblikken zoals Joop dat deed is er niet meer bij.

Leverde mooie artikelen op, toen.

Waaronder een anekdote.

ICOM had destijds namelijk ‘speciaal voor Nederland’ een FM-setje uitgebracht:

de IC215AD met kristallen voor de 6 D-kanalen.

En die leek sprekend op de IC-202.

Enfin, lees het maar eens na in CQPA…

https://www.vrza.nl/ Edmond PA3E

*ZO HERSTELDE HET BETON VAN DE ROMEINEN ZICHZELF.

De Romeinen waren meesters van de bouwkunst.

Hoe ze beton zelfhelend maakten, is nu weer iets duidelijker dankzij onderzoek aan MIT.

Het is één van de prestaties waarom de Romeinen bekend staan: hun bouwkunst.

Zelfs twee millennia nadat ze zijn neergezet, staan hier en daar nog gebouwen, of delen ervan.

Dat is voor een deel te danken aan een bouwmateriaal dat in de Romeinse tijd werd geperfectioneerd: beton.

Dat materiaal bestond al wel, maar de Romeinse bouwers verbeterden de receptuur.

Ze slaagden er zelfs in om beton zelfhelend te maken: bij het optreden

van kleine scheurtjes herstelt het materiaal zichzelf, zodat het zijn sterkte behoudt.

Onderzoekers aan het Amerikaanse Massachusetts Institute of Technology (MIT)

hebben nu ontdekt hoe dit mechanisme werkt.

Ze schrijven erover in het wetenschappelijke tijdschrift Science Advances van 6 januari.

 VULKAANAS

In de Romeinse tijd werd beton gemaakt van gebluste kalk,

een wit poeder, gemengd met vulkaanas, kleine steentjes en water.

Materiaalwetenschappers doen al tijden onderzoek

naar de eigenschappen van dit Romeinse beton.

Zo bleek uit onderzoek in 2018 dat het energieverbruik bij de productie

van modern beton omlaag kan, door er vulkaanas aan toe te voegen.

Een truc die rechtstreeks van de Romeinse betonspecialisten lijkt te komen.

 ZEEWATER

En enkele jaren geleden werd duidelijk uit onderzoek hoe het kwam

dat bepaalde structuren die de Romeinen in de zee bouwden,

de tand des tijds goed hebben doorstaan.

Wanneer er een scheurtje in het beton ontstaat, reageert het zeewater

met bepaalde stoffen in het beton tot een sterk materiaal dat de scheur opvult.

Zo behoudt de structuur zijn sterkte.

Maar ook betonnen structuren van de Romeinen op land

vertonen soms deze zelfhelende eigenschappen.

Hoe dat precies werkt werd onderzocht door ingenieurs

en materiaalkundigen uit de groep van universitair hoofddocent Admir Masic van MIT.

 STADSMUUR

Ze gingen naar Privernum, een opgegraven stadsmuur uit

de Romeinse tijd vlakbij Rome, en verzamelden daar enkele betonmonsters.

Terug in het lab zaagden ze die doormidden en bekeken ze onder de microscoop.

Speciale aandacht hadden ze voor de kalkklontjes die in de monsters zaten.

Wetenschappers hadden deze al eerder gezien, maar vaak werd gedacht

dat ze het resultaat waren van een slecht uitgevoerd mengproces van het beton.

Masic en zijn mensen hadden echter een ander vermoeden:

de Romeinse betonmakers zouden de klontjes weleens met opzet erin kunnen hebben gedaan.

Hun theorie is dat de Romeinen ongebluste kalk aan het mengsel toevoegden,

voordat ze het met water lieten uitharden.

Dit witte poeder is eenvoudig te maken, door kalksteen te verhitten.

Tijdens het mengen van het beton reageerde het poeder met water,

waarbij een chemische reactie optrad die veel warmte produceerde.

Hierdoor kon de kalk niet volledig oplossen, waardoor de kalkklonten ontstonden.

Toen de onderzoekers van MIT zelf in het lab volgens dit recept beton maakten,

op basis van ongebluste kalk, zagen ze inderdaad ook de klontjes kalk ontstaan.

Het eindproduct leek erg op de betonmonsters van Privernum.

SCHEUR

Maar nu volgde de spannendste stap.

Wat zou er gebeuren als de onderzoekers moedwillig een scheur aanbrachten in hun beton?

Om dat te testen, goten ze van hun beton een cilindervormig proefstuk.

Daar brachten ze op gecontroleerde wijze een scheur in aan,

waarna ze de twee helften weer samenbrachten, maar dan op een afstand van 0,5 millimeter.

Toen ze hier een tijdje (dertig dagen in het experiment) water doorheen lieten sijpelen,

bleek zich in de scheur een vaste stof te hebben gevormd.

Analyse wees uit dat dit calciet was, ofwel kalkspaat,

een mineraal dat voornamelijk bestaat uit calciumcarbonaat.

Het materiaal voor deze opvulling kwam uit de kalkklonten.

Het op de Romeinen gebaseerde beton was in staat om scheurtjes zelf op te vullen,

tot een breedte van 0,5 millimeter aan toe.

GOEDKOPER

De onderzoekers denken dat hun zelfhelende beton goedkoper is

dan bestaande vormen van zelfhelend beton.

Ook zal het ‘Romeinse beton’ langer meegaan.

‘En dat helpt bij het bestrijden van klimaatverandering’,

zegt Masic in een nieuwsbericht van Science.

De productie van cement, het belangrijkste bestanddeel van beton,

is namelijk goed voor acht procent van alle uitstoot van broeikasgassen.

De MIT-onderzoekers hopen dat bedrijven de nieuwe inzichten nuttig kunnen gebruiken

om beton te produceren dat langer meegaat dan de vijftig jaar

die de bestaande betonsoorten soms maar halen.

Ze geven zelf alvast het goede voorbeeld, want ze starten een bedrijfje

dat het zelfhelende beton op de markt gaat brengen.

https://www.deingenieur.nl/  Edmond PA3E

* Beste belangstellende radio, -zend en luister enthousiastelingen,

dit berichte kwam ik tegen en hoewel ik het niet helemaal eens ben

met de negatieve inslag van de columnist (omdat je juist veel leuke dingen

met o.a. deze techniek kunt doen) maar het vast wel herkenbaar.

U heeft een bericht

13 mei 2023

‘Voorsprong door techniek.’ Echt waar?

vraagt redacteur Jim Heirbaut zich af in zijn maandelijkse column.

Dit keer ergernis over de digitale communicatie van overheden en bedrijven.

 Ik ben aan het werk op mijn computer,

na een moeizame start begin ik er net lekker in te komen.

Dan verschijnt rechtsonder in mijn scherm een envelopje.

Hé, ik heb e-mail.

Ik open mijn mailbox en zie een kersvers mailtje van een van mijn pensioenfondsen.

Het onderwerp luidt: ‘Er staat een bericht in uw berichten box!’

Nou, da’s leuk, denk ik dan.

Een bericht, speciaal voor mij!

Van het pensioenfonds van een vorige werkgever, dus het zal wel belangrijk zijn.

Ik ga naar de website van het bedrijf, waar me wordt gevraagd om in te loggen.

Shit, waar heb ik dat wachtwoord ook alweer?

Ik log hier bijna nooit in, dus ik heb het niet in mijn hoofd zitten.

Na tien minuten zoeken in verschillende mapjes op verschillende schijven

van verschillende laptops vind ik het wachtwoord.

Ik log in bij het pensioenfonds.

In een speciale web omgeving staan al mijn gegevens

en rechtsboven ontwaar ik een kopje ‘Berichten’.

Ik klik erop en kom terecht in een soort mailbox met, warempel,

een ongelezen bericht.

Iets met indexatie van het pensioen, of juist geen indexatie,

ik weet het niet precies meer.

Maar daar gaat het mij niet om.

Deze nogal omslachtige manier waarmee bedrijven ons berichten sturen,

kan dat nou echt niet beter?

Is dit het toppunt van goede communicatie?

Een mail (1) met een melding (2) over een bericht (3) op een website (4) van een bedrijf,

zijn al die lagen werkelijk nodig?

Die e-mail van dat pensioenfonds, dat is toch ook al een bericht?

Waarom vertellen ze mij daarin niet gewoon wat ze kwijt willen?

Ik heb wel een vermoeden: omdat e-mails slecht worden gelezen.

We krijgen zo’n stortvloed aan berichten binnen

dat we uit zelfbescherming (en timemanagement) een groot deel daarvan negeren.

Bedrijven kunnen dus e-mails sturen tot ze een ons wegen,

maar de inhoud wordt lang niet door iedereen gelezen.

Het equivalent van een hoge stapel ongeopende enveloppen op de keukentafel.

En mijn pensioenfonds is bepaald niet de enige van wie ik zulke meldingen ontvang.

Scholen sturen ze, kinderopvang, Belastingdienst, energiebedrijf, het gaat maar door.

De bakker op de hoek doet het nog net niet, maar lang kan dat niet meer duren!

Elke professionele organisatie heeft een webgebaseerd systeem

om in te communiceren met zijn klanten.

Het is wat mij betreft een schoolvoorbeeld van een oplossing op zoek naar een probleem.

Zo had Gordon Moore, de onlangs overleden grondlegger van de computerchip, het vast niet bedoeld.

Computers moesten ons leven eenvoudiger maken,

ons repetitief werk uit handen nemen zodat we ons konden richten op het echte, creatieve denkwerk.

Maar wat is er gebeurd: er komt een tsunami aan onzinnige e-mails op ons af.

Spam, phishingmails, reclame, enquêtes en ongevraagde offertes uit China.

En dan daarbovenop nog de mails over berichten op de websites van bedrijven.

Nee, de digitale communicatie is ernstig ontspoord.

bron: https://www.deingenieur.nl/ Gerard PD4ME

*'Parks on the air' vanuit Scoutingbos De Rendierhoeve.

Het afgelopen weekend van 13 op 14 mei zijn we weer radioactief bezig geweest

vanuit ons scoutingkampeerbos 'De Rendierhoeve' https://kampeerbosderendierhoeve.nl/

Omdat dit ook een pota locatie is hebben we deze uiteraard geactiveerd

met de call PC6RH met als park referentie: “PA-0193 Kerkeindse heide Park"

Zaterdagochtend rond een uur of 9 waren Frank (PF1SCT)

en Gerard (PD4ME) in het bos ter plaatse, dat ging niet zonder slag of stoot

eerst moesten de landgeiten nog weggelokt worden met verse berkentakken.

Deze stonden namelijk precies op het bospad waar wij met de auto overheen moesten

om in het bos te komen, ik denk dat Freek Vonk trots op onze actie zou zijn geweest HI!

Toen we net in het bos waren arriveerde onze mede operator Wim(PE1PME)

en konden we mooi met z’n drieën starten aan de opbouw van de antennes, tenten enz.

De eerste verbinding werd gelegd om 10:39 UTC op 20 M met Kroatië

en hadden we meteen de smaak te pakken het weer was goed en onze stemming nog beter.

We werkten voornamelijk als een roulerend team samen; een operator maakte de qso,

een ander schreef deze op in het logboek (de papieren versie) en een ander logde

deze daarna zo snel mogelijk op de qrz pagina.

Dat werkte niet alleen zeer effectief maar het was ook vooral erg gezellig,

en dat met ons mooie bos als decor.

Door de dag heen zijn er veel leuke verbindingen gemaakt met een grote diversiteit aan landen

en operators waaronder andere pota’s, radioscouting groepen en een Amerikaan

die het weekend ervoor nog in de Efteling was geweest hij herkende zelfs het bekende liedje

wat ik waarschijnlijk niet hoef voor te doen HI!

ook hebben we nog verschillende molens gewerkt omdat het Mills on the air was, erg leuk!

Er werd tussendoor ook gehobby't zo werd er een aansluiting/ omvormer gemaakt

om de telefoons, tablets en anderszins op te laden wat verrassend goed werkte!

De accu waar we op gewerkt hebben is een lithium ion accu van 60ah,

toch een uurtje of 10 goed kunnen zenden met 60 tot 100 watt.

De laatste verbinding die dag werd gemaakt om 21:38 UTC met Canada

en we zijn kort daarna naar onze tent gegaan om van een welverdiende nachtrust te genieten.

De volgende morgen weer vroeg op om nog wat leuke stations te werken,

ondanks dat we diverse Australische stations duidelijk konden horen

hebben we deze helaas niet kunnen werken,

mede door een al snel opkomende pile-up en wisselende condities

en wat gebreken aan de ZS6BKW draad antenne,

het was ons de dag ervoor al opgevallen dat deze antenne

het verrassend slecht deed ten overstaande van de andere antennes.

Eerst waren we bang voor een breuk in de coax of in de connector

maar al snel bleek dat een van de aansluitingspunten los was geraakt, vandaar!

Gelukkig was het snel gefikst door Frank(PF1SCT) door de aansluitingspunten te voorzien

van nieuwe ringkabelschoentjes en hoppa ook deze antenne deed het weer.

Na nog wat door gewerkt te hebben zijn we rond 08:00 UTC rustig aan gaan opbreken

en opruimen waarna we weer richting thuis zijn gegaan.

Uiteindelijk hebben we 83 QSO’s gemaakt met de verste Brazilië (9758,7km).

Al met al weer een geslaagde pota!

Waar hebben we mee gewerkt:

Twee draad antennes van Frank (PF1SCT) (1) G5RV multiband dipoolantenne

met een bereik van 3.5 MHz t/m 52 MHz, de stralerlengte is 2 x 15.55 m

met een openlijn 9.30 m lang en 450 Ohm. (2) ZS6BKW Full size multiband dipoolantenne

met een bereik van 3.5 MHz t/m 52 MHz, de stralerlengte is 2 x 14.05 m

met een openlijn 11.20 m lang en 300 Ohm.

Deze hingen in een legermast van 8 meter hoog, daarnaast van Wim(PE1PME)

in een mast van ca. 6 meter hoog ook nog een a-symmetrische spiderbeam

met een overall lengte van 20,7 m, over deze antenne zijn we super tevreden

en is erg geschikt voor dit soort operaties, voor meer informatie over deze antenne

ga dan naar https://www.spiderbeam.com/product_info.php?info=p355_Aerial-51%20Model%20404-UL.html.

Ook de brochure is hier te bekijken.

De set waarmee gewerkt is een Kenwood TS-480SAT van Frank (PF1SCT)

73's Wim (PE1PME), Frank (PF1SCT) en Gerard (PD4ME) die dit schreef en onder uw aandacht bracht

*Heeft ook u iets te koop.

Of weg te geven of u zoekt iets.

Misschien hebt u informatie nodig?

Laat het weten via het ORB e-mailadres

Wij nemen het dan op in de ronde.

Misschien kan een medeamateur u helpen*

Zo nu zijn we weer aan het einde gekomen van deze 863^ste ronde.

Johan PD2JCW en Frank PF1SCT die het u vertelden.

En Edmond PA3E en Gerard PD4ME.

Die maakte dat u het ook kon horen via onze ORB-site,

en ook kan na lezen.

En onze vast copy leveranciers,

Wensen u nog een prettige avond verder.

Tot de volgende ronde maar weer.

Het ORB TEAM

Terug naar de Ronde